سَیِّئَة (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَیِّئَة: (الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ) «سَیِّئَة» به معنای
گناه و بدی مفهوم وسیعی دارد، که هر گونه انحراف و زشتی و عذاب در مفهوم آن خلاصه شده است، ولی جمعی از
مفسران،
«سیئة» را به معنای «
شرک و
کفر»، بعضی آن را به «اعمال قبیح»
و بعضی به معنای «
غضب و
جهل و خشونت و انتقام‌جویی» تفسیر کرده‌اند
ولی تفسیر اول از همه مناسب‌تر به نظر می‌رسد.
ترجمه و تفاسیر
آیات مرتبط با
سَیِّئَة:
(وَوَهَبْنَا لَهُ اِسْحَاقَ وَیَعْقُوبَ وَجَعَلْنَا فِی ذُرِّیَّتِهِ النُّبُوَّةَ وَالْکِتَابَ وَآتَیْنَاهُ اَجْرَهُ فِی الدُّنْیَا وَاِنَّهُ فِی الْآخِرَةِ لَمِنَ الصَّالِحِینَ) (و در پیری
اسحاق و
یعقوب را به او بخشیدیم و
نبوّت و
کتاب آسمانی را در دودمانش قرار دادیم و پاداش دنیوی او را دادیم و او در
آخرت از
صالحان است.)
(وَلَا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَلَا السَّیِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِی هِیَ اَحْسَنُ فَاِذَا الَّذِی بَیْنَکَ وَبَیْنَهُ عَدَاوَةٌ کَاَنَّهُ وَلِیٌّ حَمِیمٌ) (هرگز نیکی و بدی یکسان نیست؛ بدی را با نیکی دفع کن، ناگاه خواهی دید همان کس که میان تو و او دشمنی است، گویی دوستی گرم و صمیمی است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله
(لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّیِّئَةُ) معنایش این است که: دعوت به سوی
خدا با داشتن خصلت نیک و با نداشتن آن و داشتن خصلت بد، یکسان و تاثیرش در نفوذ برابر با هم نیست و کلمه
(لا) در جمله
(وَ لَا السَّیِّئَةُ) زایده است که تنها خاصیت تاکید را دارد و نفی را تاکید می‌کند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَیِّئَة»، ص۳۰۴.
