• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَهْو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَهْو (به فتح سین و سکون هاء) از واژگان قرآن کریم به معنای غفلت است.



سَهْو به معنای غفلت است.


به مواردی از سَهْو که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:


۲.۱ - ساهُونَ‌ (آیه ۱۱ سوره ذاریات)

(قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ • الَّذِینَ هُمْ فِی غَمْرَةٍ ساهُونَ‌)
(كشته باد دروغگويان. همان‌ها كه در جهل و غفلت فرو رفته‌اند.) )
خرّاص کسی است که با ظنّ و تخمین سخن می‌گوید. غمره آب بزرگی است که محل خود را می‌پوشاند و آن مثل است بر کثرت و وسعت جهالت یعنی خرّاصون نابود شدند همان کسان که در ورطه جهالت غافل مانده‌اند و از خبرهای قیامت بی‌خبراند.


۲.۲ - ساهُونَ‌ (آیه ۵ سوره ماعون)

(فَوَیْلٌ لِلْمُصَلِّینَ - الَّذِینَ هُمْ عَنْ صَلاتِهِمْ‌ ساهُونَ‌- الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ)
(پس واى بر نمازگزاران، همان كسانى كه در نماز خود سهل‌انگارى مى‌كنند. همان كسانى كه ريا مى‌كنند.) )
غفلت از نماز یک دفعه آن است که شخص به عظمت و حقیقت آن توجه نکند. و یک دفعه این است که برای ریا و تظاهر بخواند مراد از آیه وجه دوم است به قرینه‌ «الَّذِینَ هُمْ یُراؤُنَ».
از اینکه هر دو آیه در مقام ذمّ است روشن می‌شود که این غفلت تقصیر است و باید موجبات آن را از بین برد و در غفلت نماند.
راغب گوید: سهو خطایی است که از غفلت ناشی باشد اگر موجبات آن از انسان نباشد معفوّ است مثل دیوانه که شخصی را دشنام می‌دهد و در غیر آن مواخذ است چون کسی که مست می‌شود و دشنام می‌دهد.



۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۳۴۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۸.    
۴. جوهری، ابونصر، الصحاح، ج۴، ص۳۴۶.    
۵. ذاریات/سوره۵۱، آیات۱۰-۱۱.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۲۱.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۵۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۶۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص ۲۹۶ و۲۹۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۳۱.    
۱۱. ماعون/سوره۱۰۷، آیات۴- ۶.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶۰۲.    
۱۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۳۴.    
۱۴. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۸.    
۱۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۳۰۵.    
۱۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۳۴.    
۱۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۳۱.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سهو»، ج۳، ص۳۴۶.    






جعبه ابزار