به معنای غفلت است.
به معنای غفلت است.
(كشته باد دروغگويان. همانها كه در جهل و غفلت فرو رفتهاند.)
، همان كسانى كه در نماز خود سهلانگارى مىكنند. همان كسانى كه ريا مىكنند.)
از اینکه هر دو آیه در مقام
ذمّ است روشن میشود که این غفلت تقصیر است و باید موجبات آن را از بین برد و در غفلت نماند.
راغب گوید: سهو خطایی است که از غفلت ناشی باشد اگر موجبات آن از
انسان نباشد معفوّ است مثل دیوانه که شخصی را دشنام میدهد و در غیر آن مواخذ است چون کسی که مست میشود و دشنام میدهد.