سَلاٰماً (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَلاٰماً:(فَقالوا سَلامًا قالَ سَلامٌ) «سَلاٰماً» به معنای سلامت و كنار بودن از آفات ظاهرى و باطنى است.
آیه مورد بحث درباره مهمان‌های
ابراهیم (علیه‌السلام) است و خطاب به
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) می فرماید:
آيا داستان و خبر مهمان‌هاى بزرگوار ابراهيم به تو رسيده است؟!
(هَلْ أَتاكَ حَديثُ ضَيْفِ إِبْراهيمَ الْمُكْرَمينَ) تعبير به «مكرمين» (اكرام شدگان) يا به خاطر اين است كه اين فرشتگان ماموران
حق بودند، و در آيه ۲۶
سوره انبیاء نيز درباره فرشتگان مى‌خوانيم:
(بَلْ عِبادٌ مُكْرَمُونَ) آن‌ها بندگانى هستند محترم. و يا به خاطر احتراماتى است كه ابراهيم براى آن‌ها قائل شد و يا به هر دو جهت. سپس به شرح حال آن‌ها پرداخته، مى‌گويد: آن زمان كه بر ابراهيم وارد شدند و گفتند: سلام بر تو! او گفت: سلام بر شما.
به موردی از کاربرد «اَسْلِحَة» در
قرآن، اشاره می‌شود:
(إِذْ دَخَلوا عَلَيْهِ فَقالوا سَلامًا قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُّنكَرونَ) «در آن
زمان كه بر او وارد شدند و گفتند: «سلام بر تو!» او گفت: سلام بر شما كه گروهى ناآشناييد!.
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(إِذْ دَخَلوا عَلَيْهِ فَقالوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ) ظرف اذ متعلق به
کلمه حدیث- داستان در آيه قبلى است. و كلمه سلاما مقول
قول (حكايت سخن) ملائكه است، و عامل آن
حذف شده و تقديرش قالوا نسلم عليك سلاما مى‌باشد.
قالَ سَلامٌ اين كلام
ابراهیم حكايت پاسخى است كه وى به فرشتگان داد. و كلمه سلام مبتدايى است كه خبرش حذف شده، تقدير آن سلام عليكم است. و اگر ابراهيم پاسخ خود را در قالب جمله‌اى اسميه آورد، براى اين بود كه پاسخ بهترى به آنان داده باشد، چون ملائكه سلام خود را در قالب
جمله فعلیه آورده و گفتند نسلم عليك سلاما، و جمله فعليه تنها بر حدوث
فعل دلالت دارد، و ديگر دوام و
ثبوت آن را نمى‌رساند، به خلاف
جمله اسمیه كه دوام را مى‌رساند. در حقيقت آنان گفته‌اند يک سلام بر تو، و وى فرموده هميشه سلام بر شما.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سلاما»، ص ۳۹۱.
