• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَفْک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَفْک (به فتح سین و سکون فاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ریختن است.



سَفْک به معنای ریختن است. خواه ريختن خون باشد يا اشک يا شى‌ء مذاب. در اقرب گويد: گويا در ريختن خون مخصوص‌تر است.
[۵] شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
ابن اثیر نيز چنين گفته است. طبرسی آن را فقط ريختن خون گفته است‌.


(أَ تَجْعَلُ فِيها مَنْ يُفْسِدُ فِيها وَ يَسْفِكُ‌ الدِّماءَ ...) (آيا كسى را در آن قرار مى‌دهى‌كه فساد و خونريزى كند؟!....)
(وَ إِذْ أَخَذْنا مِيثاقَكُمْ لا تَسْفِكُونَ‌ دِماءَكُمْ ...) (و هنگامى را كه از شما پيمان گرفتيم كه خون هم را نريزيد....)
ناگفته نماند در قرآن و نهج البلاغه همه جا در ريختن خون به كار رفته و در نهایه نيز موردى غير از خون ريختن نقل نكرده است لذا به نظر می‌آيد كه «سفک» مخصوص خون ريختن است بر خلاف «سفح» كه گذشت و در ريختن خون و غيره استعمال شده است.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۷۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۳.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۲۷۰.    
۴. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۱۳.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد.
۶. ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه، ج۲، ص۳۷۶.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۷۵.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۳۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۱۱۵.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۱۷۷.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۱۷۷.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۱۱۶.    
۱۴. بقره/سوره۲، آیه۸۴.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۱۳.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱، ص۲۱۹.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱، ص۳۳۰.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱، ص۳۰۰.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱، ص۲۴۲.    
۲۰. ابن اثیر، مبارک بن محمد، النهایه، ج۲، ص۳۷۶.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سفک»، ج۳، ص۲۷۵.    






جعبه ابزار