سَعْد (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَعْد (به فتح سین و سکون عین) از
واژگان قرآن کریم به معنای سعادت و نیک‌بختی است.
اين كلمه فقط دو بار در
قرآن مجید آمده است.
مشتقات
سَعْد در
آیات قرآن عبارتند از:
سَعِيدٌ (به فتح سین و کسر عین) به معنای نيک‌بختى، سعادتمند؛
سُعِدُوا (به ضمّ سین و کسر عین) به معنای سعادتمند است.
سَعْد و
سَعادت به معنى نيک‌بختى است چنان‌كه شقوة و شقاوت به معنى بدبختى است.
راغب گفته: سعد و سعادت آن است كه كارهاى الهى
انسان را در رسيدن به خير يارى كند. ضدّ آن شقاوت است.
به مواردی از
سَعْدکه در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(يَوْمَ يَأْتِ لا تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلَّا بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَ سَعِيدٌ) ((آن روز كه
قیامت و زمان مجازات فرا رسد، هيچ كس جز به اجازه او سخن نمى‌گويد؛ گروهى از آن‌ها بدبختند و گروهى سعادتمند.)
(وَ أَمَّا الَّذِينَ سُعِدُوا فَفِي الْجَنَّةِ خالِدِينَ فِيها ...) (امّا كسانى كه سعادتمند شدند، تا آسمان‌ها و زمين برپاست، جاودانه در بهشت خواهند ماند....)
اين كلمه فقط دو بار در
کلام الله مجید آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سعد»، ج۳، ص۲۶۷.
