• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سَجْو (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَجْو از واژگان قرآن کریم به معنای سکون است.



سَجْو به معنای سکون است.
سجو را سكون گفته‌اند «سَجَى‌ سَجْواً: سَكَن و دَامَ»
طبرسی و زمخشری و راغب نيز آن را سكون گفته‌اند.


به مواردی از سَجْو که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - سَجى‌ (آیه ۲ سوره ضحی)

(وَ الضُّحى‌ • وَ اللَّيْلِ إِذا سَجى‌)
معنى آيه: «قسم به روشنى روز و قسم به شب آنگاه كه آرام شود.»
اين آيه نظير آیات ذیل است:
(وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ)
(و سوگند به شب، هنگامى كه پشت كند و به آخر رسد.)
(وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشى‌)
(سوگند به شب در آن هنگام كه جهان را بپوشاند.)
در اول شب نور با ظلمت به هم آميخته است و چون مقدارى از شب گذشت تاریکی مطلق است كه گوئى ظلمت ساكن شده و آرام گرفته است.


۲.۲ - کاربرد در نهج الیلاغه

در نهج البلاغه خطبه ۱۶۳ آمده‌ :
«وَ لاَ لَيْلٌ دَاج وَ لاَ بَحْرٌ سَاج»
يعنى «در شب تار و در ظلمت ساكن و آرام.»
۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۳۵.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۹.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۳.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۲، ص۶۲۹.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۷۶۳.    
۶. زمخشری، محمود بن عمر، الکشاف، ج۴، ص۷۶۵.    
۷. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۳۹۹.    
۸. ضحی/سوره۹۳، آیات۱ - ۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۶.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۲۲.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۱۰.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۴۰.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۶۴.    
۱۴. تکویر/سوره۸۱، آیه۱۷.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۸۶.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۳۵۶.    
۱۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۲۱۷.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۳۳۷.    
۱۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۷۷.    
۲۰. لیل/سوره۹۲، آیه۱.    
۲۱. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۹۵.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۵۰۷.    
۲۳. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۰۲.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۱۲۵.    
۲۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۷۵۹.    
۲۶. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۱۷۷، خطبه ۸۹.    
۲۷. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۱۵۷، ج۱، خطبه ۸۸.    
۲۸. صالح، صبحی نهج البلاغه، ص۱۲۳، خطبه ۹۰.    
۲۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۱۷۵، خطبه ۹۰.    
۳۰. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۶۳.    
۳۱. بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۲، ص۶۶۳.    
۳۲. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۳، ص۶۳۷.    
۳۳. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۲۷۵.    
۳۴. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۶، ص۳۹۲.    



قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سجو»، ج۳، ص۲۳۵.    






جعبه ابزار