سَرّاء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَرّاء (به فتح سین و تشدید راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مسرّت و وسعت زندگى است.
این واژه دو بار در آیات قرآن آمده است.
سَرّاء به معنای مسرّت و وسعت زندگى است چنانكه
ضرّاء خلاف آن است.
سرّاء فقط در دو آيه
آمده است.
طبرسى در ذيل آيه اول
فرموده: درباره سرّاء و ضرّاء دو قول است يكى توانگرى و تنگدستى است كه از
ابن عباس است. ديگرى سرور و غم است يعنى در هر حال انفاق می‌كنند.
ظاهرا مراد از آن دو در آيه اوّل
توانگرى و تنگدستى و در آيه دوم
اندوه و شادى است.
(الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ ...) (همان كسانى كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى‌كنند؛ و
خشم خود را فرو مى‌برند....)
(قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ ...) (به پدران ما نيز ناراحتى و شادمانى رسيد....)
این واژه دو بار در قرآن مجید آمده است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سرّاء»، ج۳، ص۲۵۵.
