سَرّاء (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَرّاء:(الَّذينَ يُنفِقونَ في السَّرّاء) «سَرّاء» (به فتح سین و تشدید راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مسرّت و وسعت زندگى است.
آیه در مقام بیان صفات عالی پرهيزگاران است که می‌گوید: آن‌ها در همه حال
انفاق مى‌كنند چه موقعى كه در راحتى و وسعتند و چه زمانى كه در پريشانى و محروميتند
(الَّذينَ يُنْفِقونَ في السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ) آن‌ها با اين عمل ثابت مى‌كنند كه
روح كمک به ديگران و نيكوكارى در
جان آن‌ها نفوذ كرده است و به همين
دلیل تحت هر شرائطى اقدام به اين كار مى‌كنند، روشن است كه انفاق در حال وسعت به تنهايى نشانه نفوذ كامل صفت عالى
سخاوت در اعماق روح
انسان نيست، اما آن‌ها كه در همه حال اقدام به
کمک و بخشش مى‌كنند نشان ميدهند كه اين صفت در آن‌ها ريشه‌دار است..
به موردی از کاربرد «سَرّاء» در قرآن، اشاره می‌شود:
(الَّذينَ يُنفِقونَ في السَّرّاء وَ الضَّرّاء وَ الْكاظِمينَ الْغَيْظَ وَ الْعافينَ عَنِ النّاسِ وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنينَ) «همان كسانى كه در توان‌گرى و تنگ‌دستى، انفاق مى‌كنند؛ و خشم خود را فرو مى‌برند؛ و از خطاى مردم درمى‌گذرند؛ و خدا نيكوكاران را دوست دارد.»
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرمایند:
(الَّذينَ يُنْفِقونَ في السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ) کلمه «سراء» به معناى آن پيشامدى است كه مايه مسرت آدمى باشد، و كلمه «ضراء» بر خلاف آن به معناى هر چيزى است كه مايه بدحالى
انسان شود، البته ممكن است اين دو كلمه را به معناى دو كلمه
یسر و
عسر يعنى آسانى و دشوارى نيز گرفت.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سراء»، ج۲، ص ۳۴۵.
