سراء (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَرّاء (به فتح سین و تشدید راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای مسرّت و وسعت زندگى است. این واژه دو بار در آیات قرآن آمده است.
سَرّاء :
(الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ ...) (همان كسانى كه در توانگرى و تنگدستى، انفاق مى‌كنند؛ و
خشم خود را فرو مى‌برند....)
(قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ ...) (به پدران ما نيز ناراحتى و شادمانى رسيد....)
سرّاء كه فقط در دو آيه فوق آمده به معنى مسرّت و وسعت زندگى است چنانكه
ضرّاء خلاف آن است.
طبرسی در ذيل آيه اول فرموده: درباره سرّاء و ضرّاء دو قول است يكى توانگرى و تنگدستى است كه از
ابن عباس است. ديگرى سرور و غم است يعنى در هر حال انفاق می‌كنند.
ظاهرا مراد از آن دو در آيه اوّل توانگرى و تنگدستى و در آيه دوم
اندوه و شادى است.
قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سرّاء»، ج۳، ص۲۵۵.
