• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سُدیٰ (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: سُدیٰ (قاموس قرآن (جلد ۳))
مقالات مرتبط: سُدی (لغات‌قرآن)، سَدْو (مفردات‌نهج‌البلاغه)، سدی (مقالات مرتبط).


سُدیٰ (به ضم سین) از واژگان قرآن کریم به معنای مهمل است.
این واژه تنها یکبار در قرآن کریم آمده است.


سُدیٰ
[۱] قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۴۸.    
[۲] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۵.    
به معنای مهمل است.
چنانكه در مجمع آمده‌ است.
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۶۰۶.    


به موردی از سُدیٰ که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - سُدىً‌ (آیه ۳۶ سوره قیامت)

(أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَنْ يُتْرَكَ‌ سُدىً‌)
[۴] قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    

«آيا انسان گمان می‌كند كه مهمل و بدون تكليف و بدون ثواب و عقاب گذاشته می‌شود.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۸۳.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۱۵.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۳۲.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۶.    



۲.۲ - کاربرد در نهج البلاغه

در نهج البلاغه حکمت ۳۵۹ فرموده‌ :
«فَمَا خُلِقَ امْرُؤٌ عَبَثاً فَيَلْهُوَ وَ لَا تُرِكَ سُدًى فَيَلْغُوَ.»
[۹] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
[۱۰] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱، حکمت ۳۷۰.    
[۱۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۰، حکمت ۳۷۰.    
(هيچ كس بيهوده و عبث آفريده نشده كه به لهو و بازى پردازد و سر خود رها نگرديده تا به كارهاى لغو و بى ارزش مشغول شود.)
[۱۲] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۹، حکمت ۳۷۰.    
[۱۳] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۸.    
(شرح‌های حکمت:
[۱۴] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۹.    
[۱۵] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۷۹.    
[۱۶] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۵۵.    
[۱۷] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۰۰.    
)
اين كلمه در قرآن فقط يكبار آمده است.
[۱۸] قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    


۱. ↑ قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۳، ص۲۴۸.    
۲. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۱۵.    
۳. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۶۰۶.    
۴. ↑ قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۱۸۳.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۱۱۵.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۶، ص۱۳۲.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۶۰۶.    
۹. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۶۸، حکمت ۳۵۹.    
۱۰. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱، حکمت ۳۷۰.    
۱۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۴۰، حکمت ۳۷۰.    
۱۲. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۹، حکمت ۳۷۰.    
۱۳. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۸.    
۱۴. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۹.    
۱۵. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۵، ص۷۹.    
۱۶. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۴۵۵.    
۱۷. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۹، ص۳۰۰.    
۱۸. ↑ قیامة/سوره۷۵، آیه۳۶.    


قرشی بنایی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «سدی»، ج۳، ص۲۴۸.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره قیامت
جعبه ابزار