زبور (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
زَبور:(وَلَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ)گرچه
«زبور» در اصل، به معنای هرگونه کتاب و نوشته است،
ولی در
قرآن مجید، در دو مورد از سه موردی که این کلمه به کار رفته، اشاره به
«زبور» داود (علیه‌السّلام) است و بعید به نظر نمی‌رسد که مورد سوم یعنی
آیه مورد بحث نیز به همین معنا باشد.
(وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ) (در «زبور» بعد از ذكر (
تورات) نوشتيم: «بندگان شايسته‌ام وارث حكومت زمين خواهند شد.»)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: ظاهرا منظور از زبور آن كتابى است كه به
حضرت داوود (علیه‌السّلام) نازل شد چه در جاى ديگر نيز آن را به اين نام اسم برده و فرموده:
(وَ آتَيْنا داوُدَ زَبُوراً)بعضى از مفسرين گفته‌اند مراد از آن قرآن است. بعضى ديگر گفته‌اند مراد از آن مطلق كتبى است كه بر
انبیاء نازل شده و يا بر انبياء بعد از
موسی نازل شده، ولى هيچ دليلى بر آن وجوه نيست. بعضى از مفسرين گفته‌اند مراد از ذكر تورات است به دليل اينكه
خدای تعالی آن را در دو جاى از اين
سوره ذكر ناميده يكى در آيه:
(فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ) دوم در آيه:
(وَ ذِكْراً لِلْمُتَّقِينَ).
و بعضى ديگر گفته‌اند منظور از ذكر قرآن است به دليل اينكه خداى عزوجل آن را در چند جاى از كلامش ذكر ناميده. و بنا بر اين قول، آن وقت بعد از قرآن بودن زبور با اينكه قبل از آن نازل شده عيبى ندارد چون مراد از بعديت، بعديت رتبى است نه زمانى. بعضى ديگر گفته‌اند مراد از آن
لوح محفوظ است. ولى اين قول صحيح نيست.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «زبور»، ص۲۶۸-۲۶۹.
