رَجّ (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجّ (به فتح راء و تشدید جیم) از
واژگان قرآن کریم به معنای حركت كردن و حركت دادن است. این واژه فقط یکبار در
آیه ۴ سوره واقعه آمده است.
رَجّ به معنای حركت كردن و حركت دادن است. «
رَجَ الشَّيْءَ رَجّاً: حركه و هزه، رَجَّ: تحرك و اهتز»
(إِذا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا) يعنى «آنگاه كه
زمین به طرز هولناكى بلرزد.»
چنانكه در آيه ديگر میخوانيم
(إِذا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزالَها) (هنگامى كه زمين شديداً به لرزه درآيد،)
ابن اثیر آن را حركت شديد گفته و نقل میكند كه «
مَنْ رَكِبَ الْبَحْرَ إِذَا ارْتَجَ فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ الذِّمَّةُ» كه مراد
اضطراب و طوفانى بودن
دریا است.
آيه شريفه راجع به زلزله
قیامت است.
راجع به اين كلمه در قرآن فقط آيه فوق يافته است.
•
قرشی بنایی، علیاکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رج»، ج۳، ص۵۴.