رمیم (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَمیم (به فتح راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای استخوان پوسیده است.
رَميم به معنای
استخوان پوسيده است.
و اين مثل رفات است كه در «رفت» گذشت.
جوهری پس از آنكه رميم را استخوان پوسيده معنى كرده گويد علت اين‌كه رميم در آيه مفرد آمده آن است كه در ماده فعيل مذكر و مؤنث و جمع يكسان آيد.
به مواردی از
رَميم که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(مَنْ يُحْيِ الْعِظامَ وَ هِيَ رَمِيمٌ) (چه كسى اين استخوانها را زنده مى‌كند در حالى كه پوسيده است؟!)
(ما تَذَرُ مِنْ شَيْ‌ءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ) يعنى «آن
باد چيزى را كه بر آن می‌وزيد نمی‌گذاشت مگر آنكه مانند استخوان پوسيده و سائيده می‌كرد.»
نظير اين آيه است
(فَتَرَى الْقَوْمَ فِيها صَرْعى كَأَنَّهُمْ أَعْجازُ نَخْلٍ خاوِيَةٍ) ناگفته نماند رَمّ به فتح (ر) به معناى اصلاح نيز آمده است در
اقرب گويد «
رَمَ الْبِنَاءَ رَمّاً: أَصْلَحَهُ»
ولى در قرآن فقط در معناى فوق به كار رفته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «رمیم»، ج۳، ص۱۲۳.
