رَجاء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
رَجاء (به فتح راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای امید است.
این واژه دارای مشتقاتی است که در
نهج البلاغه به کار رفته است، مانند:
راج به معنای امید دارنده؛
مَرْجوّ (به فتح میم و سکون راء) به معنی امید گرفته شده، می‌باشد.
از این کلمه موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.
رَجاء به معنای امید است.
راج به معنای امید دارنده و
مَرْجوّ به معنی امید گرفته شده؛ می‌باشد.
برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) می‌فرماید:
«لاَ تَکُنْ مِمَّنْ یَرْجو الاْخِرَةَ بِغَیْرِ الْعَمَلِ» (از کسانی مباش که بدون
عمل، امید
سعادت آخرت را دارند.)
نیز فرموده:
«قَلیلٌ تَدومُ عَلَیْهِ اَرْجَی مِنْ کَثیر مَمْلول» «عمل قلیلی که بر آن مداومت می‌کنی امیدوارتر است از عمل زیادی که از آن ملول و خسته می‌شود.»
از اين كلمه موارد زيادى در «نهج» يافته است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «رَجاء»، ج۱، ص۴۳۷-۴۳۸.
