به تصریح برخی، صحتعقد امان به وجود مصلحت و به تصریح برخی دیگر، به نداشتن مفسدهمشروط است؛ بنابراین عقد امان با هر کس که موجب ضرر به مسلمانان گردد، مانند جاسوسصحیح نیست.
هر مسلمانی که عاقل، بالغ و مختار باشد، می‌تواند تا ده نفر از کافران را امان دهد، لیکن در این که آیا می‌تواند به مردم یک روستا یا قلعه ای هر چند کوچک امان دهد یا نه، اختلاف است. امان دادن عمومی حتی به مردم یک شهر و مانند آن، تنها در صلاحیتامام است. امام و نیز مأذون از طرف ایشان می‌تواند به هر تعداد از کفار حربی که بخواهد، امان دهد.
