ذخیره (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به آنچه براى نیاز
آینده کنار گذاشته و اندوخته مى‌شود، ذخیره گویند. از
احکام ذخیره در باب هاى
خمس،
حج و
تجارت سخن رفته است.
از چیزهایى که خمس به آن تعلّق مى‌گیرد
گنج است. گنج به مال پنهان شده در زمین به قصد ذخیره کردن- نه به
قصد حفظ و مانند آن- گفته مى‌شود.
۱) به
مالی که پس انداز شده، هر چند بر اثر سخت گیرى بر خود و
خانواده، در صورت گذشت سال بر آن، خمس تعلّق مى‌گیرد.
۲) به قول برخى، به پولى که براى تهیه‌ی نیازهاى زندگى، همچون خانه و مانند آن پس انداز مى‌شود، در صورتى که بدون پس انداز، توان تهیه ی آن را نداشته باشد،خمس تعلق نمى‌گیرد.
قول مقابل، تعلّق
خمس به آن پس از سپرى شدن سال است.
ذخیره سازى برخى مواد غذایى، از قبیل
گندم و
جو به قصد گران شدن،
احتکار به شمار مى‌رود.
ذخیره کردن
گوشت قربانی حج، حتى افزون بر سه روز،
جایز است؛ لیکن خارج کردن آن از سرزمین
منیٰ، در قربانى خود فرد،
کراهت دارد.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام،ج۳، ص۷۰۴-۷۰۵.
