• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دوشیدن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



برآوردن شیر از پستان را دوشیدن گویند. از آن در باب تجارت و نکاح سخن گفته‌اند.




تصریه، یعنی ندوشیدن حیوان جهت پر شیر نشان دادن آن برای فروش، حرام و موجب ثبوت خیار است.



تصریه با دوشیدن حیوان در سه روز و کمتر بودن آن از مقدار شیر موجود در پستان حیوان هنگام معامله ثابت می‌شود.



دوشیدن همۀ شیر حیوان در صورتی جایز است که بچۀ آن از علوفه در حدّ کفایت تغذیه کند؛ لیکن اگر به علت کمی علف، دوشیدن شیر موجب زیان دیدن حیوان گردد حرام است.



ندوشیدن در فرض زیان نداشتن شیر- به جهت تضییع ما ل- مکروه یا حرام است. البته در این صورت همۀ شیر دوشیده نمی‌شود، بلکه مقداری در پستان حیوان باقی می‌ماند.


 
۱. جواهر الکلام ج۲۳، ص۲۶۲-۲۶۷.    
۲. جواهر الکلام ج۳۱، ص۳۹۶-۳۹۷.    
۳. جواهر الکلام ج۳۱، ص۳۹۶-۳۹۷.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۳، ص۶۶۶.    


رده‌های این صفحه : تجارت | فقه | نکاح




جعبه ابزار