خَطْف (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خَطْف (به فتح خاء و سکون طاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای ربودن است.
مشتقات
خطف که در
آیات قرآن آمده عبارتند از :
يَخْطَفُ (به فتح یاء و سکون خاء) به معنای برباید؛
نُتَخَطَّفْ (به ضم نون، فتح تاء و خاء) به معنای ما را از بین می‌برند؛
اِخْتِطاف (به کسر همزه، سکون خاء و کسر تاء) به معنای به سرعت اخذ كردن؛
خَطْفه (به فتح خاء و سکون طاء) به معناى ربودن می‌باشد.
خَطْف به معنای ربودن است.
راغب می‌گويد: خطف و اختطاف به سرعت اخذ كردن است.
در
اقرب آمده
«خَطِفَهُ خَطْفاً: استلبه بسرعة»
به مواردی از
خَطْف که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(يَكادُ الْبَرْقُ يَخْطَفُ أَبْصارَهُمْ) «نزديک است برق چشم‌هايشان را بربايد.»
چون برق زدن به سرعت انجام می‌گيرد لذا «يَخْطَفُ» آمده است؛ گویی برق، چشم را مى‌ربايد.
(وَ قالُوا إِنْ نَتَّبِعِ الْهُدى مَعَكَ نُتَخَطَّفْ مِنْ أَرْضِنا) «گفتند: اگر از
هدایت پيروى بكنيم از شهر خويش ربوده می‌شويم ديگران با
قتل و غارت و
اسارت ما را از بين می‌برند.»
(أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ يُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ أَ فَبِالْباطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَةِ اللَّهِ يَكْفُرُونَ) عادت عرب قتل و غارت و
دزدی بود ولى
اهل مکّه به احترام
کعبه از اين گرفتاری‌ها در امان بودند. غارتگران اطراف
حرم را غارت می‌كردند ولى به حرم جسارت روا نداشتند،
آیه شریفه در مقام
تذکّر اين
موهبت می‌گويد: «آيا ندانستند كه ما حرم را محلّ
امن قرار داديم و مردم از اطراف اهل مكّه به وسيله غارتگران ربوده می‌شوند با اين حال آيا اين‌ها به
باطل و بتان
ایمان آورده و به
نعمت خدا کفر می‌ورزند؟!»
(إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ) «خطفه» مصدر است به معنى ربودن «مگر آن كس كه بربايد ربودن معهود پس
شهاب نافذى از پى او شود.»
بیضاوی می‌گويد: چون مراد از خطفه
استراق سمع از
ملائکه است لذا با الف و لام آمده است.
بهتر است بگویيم تاء «خطفه» براى قلّت و الف و لام آن براى عهد است يعنى بربايد ربودن مختصر از ملاء اعلى را ....
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «خطف»، ج۲، ص۲۶۳-۲۶۴.
