حیوانات در قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
همه
موجودات زنده از جمله
حیوانات، آفریده
خداوند بوده و هدفی را دنبال میکنند و هر کدام از آنها مفید می‌باشند؛ در اینجا فقط اسامی برخی از حیواناتی را که در
قرآن به آنها اشاره شده است می‌آوریم.
«ان الله یامرکم ان تذبحوا بقرة؛
خداوند به شما دستور می‌دهد ماده گاوی را
ذبح کنید .»
«هذه ناقة الله لکم آیة؛
این
شتر الهی برای شما
معجزه‌ای است .»
«فالقاها فاذا هی حیة تسعی؛
پس
موسی آن (
عصا) را افکند، که ناگهان ماری شد که به هر سو می‌شتافت .»
«فالقی عصاه فاذا هی ثعبان مبین؛
(موسی) عصای خود را افکند، ناگهان اژدهایی آشکار شد .»
«یخرجون من الاجداث کانهم جراد منتشر؛
همچون ملخ‌های پراکنده از
قبرها خارج می‌شوند .»
«او لحم خنزیر فانه رجس؛
یا
گوشت خوک که اینها پلیدند .»
«فقلنا لهم کونوا قردة خاسئین؛
ما به آنها گفتیم: به صورت بوزینه‌هایی طرد شده در آیید .»
«فارسلنا علیهم الطوفان و الجراد و القمل و الضفادع؛
سپس (بلاها را پشت سر هم بر آنها نازل کردیم)
طوفان و
ملخ و آفت گیاهی و قورباغه‌ها و ... .»
«و من المعز اثنین؛
و از
بز دو جفت .»
«من الضان اثنین؛
از
میش دو جفت .»
«و اوحی ربک الی النحل؛
و پروردگار تو به
زنبور عسل وحی (
الهام غریزی) نمود .»
«ان الذین تدعون من دون الله لن یخلقوا ذبابا؛
کسانی را که غیر از
خدا می‌خوانید، هرگز نمی‌توانند مگسی بیافرینند .»
«فقال لا اری الهدهد؛
(و
سلیمان) گفت: چرا
هدهد را نمی‌بینم .»
«ان الله لا یستحیی ان یضرب مثلا ما بعوضة فما فوقها؛
خداوند از اینکه (به
موجودات ظاهرا کوچکی مانند)
پشه و حتی کمتر از آن، مثال بزند شرم نمی‌کند .»
«و الخیل و البغال و الحمیر لترکبوها و زینة؛
هم چنین
اسب‌ها و استرها و
الاغ‌ها را آفرید، تا بر آنها سوار شوید و
زینت شما باشد .»
«کمثل الحمار یحمل اسفارا؛
مانند الاغی هستند که کتابهایی حمل میکنند .»
«و اعدوا لهم ما استطعتم من قوة و من رباط الخیل؛
هر نیرویی در قدرت دارید، برای مقابله با آنها (
دشمنان) آماده سازید و (همچنین) اسبهای ورزیده .»
«فالتقمه الحوت و هو ملیم؛
(او را به
دریا افکندند) و ماهی عظیمی او را بلعید، در حالیکه مستحق
سرزنش بود .»
«الم تر کیف فعل ربک باصحاب الفیل؛
آیا ندیدی پروردگارت با
فیل سواران چه کرد؟ .»
«فرت من قسورة؛
که از (مقابل) شیری فرار کرده‌اند .»
«فمثله کمثل الکلب ان تحمل علیه یلهث؛
مثل او همچون
سگ (هار) است که اگر به او
حمله کنی، دهانش را باز، و زبانش را بیرون می‌آورد .»
«قالت نملة یا ایها النمل ادخلوا مساکنکم؛
مورچه‌ای گفت: به لانه‌های خود بروید .»
«ما دلهم علی موته الا دابة الارض تاکل منساته؛
کسی آنها را از
مرگ وی آگاه نساخت مگر
موریانه که
عصای او را می‌خورد .»
«و ترکنا یوسف عند متاعنا فاکله الذئب؛
و
یوسف را نزد اثاث خود گذاردیم، و
گرگ او را خورد .»
«و من البقر و الغنم حرمنا علیهم شحومهما؛
و از
گاو و
گوسفند پیه و چربیشان را بر آنان (
یهودیان )
تحریم نمودیم .»
«ان اوهن البیوت لبیت العنکبوت؛
سست‌ترین خانه‌ها، خانه
عنکبوت است .»
«فبعث الله غرابا یبحث فی الارض؛
سپس خداوند کلاغی را فرستاد که در
زمین، جستجو (و کند و کاو) می‌کرد .»
«یوم یکون الناس کالفراش المبثوث؛
روزی که
مردم مانند پروانه‌های پراکنده خواهند بود .»
«قل احل لکم الطیبات و ما علمتم من الجوارح؛
بگو برای شما هر چه پاکیزه است
حلال شده، صدای که به
سگان شکاری آموخته‌اید .»
«ما جعل الله من بحیرة؛
خدا برای
شتر ماده حکمی مقرر نفرموده .»
شتر آزاد که برای نذری و
قربانی گذاشته شود: «ما جعل الله... و لا سائبة؛
خدا حکمی مقرر نفرموده برای
شتر نذر شده .»
«و لا وصیلة؛
خداوند حکمی مقرر نفرموده برای گوسفند .»
«و لا حام؛
خداوند حکمی مقرر نفرموده برای
شتر آزاد .»
«و من الانعام حمولة؛
و از بعضی از حیوانات استفاده باربری و سواری کنید .»
«و من الانعام؛
و از بعضی از حیوانات.»
«و ارسل علیهم طیرا ابابیل؛
و بر سر آنها پرندگانی را گروه گروه فرستاد .»
«اذ عرض علیه بالعشی الصافنات الجیاد؛
یاد کن وقتی را که بر او اسبهای بسیار تند و نیکو را هنگام عصر ارائه دادند .»
«و لی نعجة واحدة؛
و من یک
میش دارم .»
شتر فربه قربانی که به
مکه فرستند: «و البدن جعلناها لکم من شعائر الله؛
و
نحر شتران فربه را از
شعائر حج قرار دادیم .»
«و العادیات ضبحا؛
قسم به اسبانی که نفس شان به شماره افتاده .»
«ثم اتخذتم العجل من بعده؛
پس شما
گوساله پرستی اختیار کردید .»
«و اذا العشار عطلت؛
و
شتران آبستن به کلی رها کنند و بدور افکنند .»
«عوان بین ذلک؛
بلکه میان این دو .»
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حیوانات در قرآن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۱۱/۲۴.
