گزارش خطا
برای مشاهده معنا و شرح هر کلمه، بر روی آن کلیک کنید.
فضل الإنفاق
وَ قَالَ (عَلَيْهِ‌السَّلامُ):
و آن حضرت فرمود:
«مَنْ یُعْطِ بِالْیَدِ الْقَصِیرَةِ»۱کسی که با دست کوتاه ببخشد،
«یُعْطَ بِالْیَدِ الطَّوِیلَةِ.»۲با دست بلند بخشیده می شود.
اَقُولُ: وَ مَعْنى ذلِكَ اَنَّ ما يُنْفِقُهُ الْمَرْءُ مِنْ مالِهِ فى سَبيلِ الْخَيْرِ وَ الْبِرِّ وَ اِنْ كانَ يَسيراً فَاِنَّ اللّهَ تَعالى يَجْعَلُ الْجَزاءَ عَلَيْهِ عَظيماً كَثيراً.
مؤلف: توضیح این قطعه این است که انسان آنچه را از مال خود در راه خیر و نیکوکاری انفاق می کند اگرچه اندک باشد خداوند جزایش را برآن اندک بزرگ و بسیار قرار می دهد.
وَ الْيَدانِ ههُنا عِبارَةٌ عَنِ النِّعْمَتَيْنِ، فَفَرَّقَ (عَلَيْهِ‌السّلامُ) بَيْنَ نِعْمَةِ الْعَبْدِ وَ نِعْمَةِ الرَّبِّ، بِالْقَصيرَةِ وَ الطَّويلَةِ، فَجَعَلَ تِلْكَ قَصيرَةً وَ هذِهِ طَويلَةً، لاَِنَّ نِعَمَ اللّهِ اَبَداً تُضْعَفُ عَلى نِعَمِ الْمَخْلُوقِ اَضْعافاً كَثيرَةً، اِذْ كانَتْ نِعَمُ اللّهِ أصْلَ النِّعَمِ كُلِّها، فَكُلُّ نِعْمَة اِلَيْها تَرْجِعُ، وَ مِنْها تُنْزَعُ.
دو دست در این جا عبارت از دو نعمت است، ولی بین نعمت عبد و نعمت حق فرق گذاشته، نعمت عبد را کوتاه، و نعمت حق را بلند مطرح نموده، چرا که نعمت حق همیشه چند برابر نعمت خلق است. و نعمتهای الهی ریشه تمام نعمتهاست، بنابراین همه نعمتها به نعمت های خداوند باز می گردد و از آنها پدید می آید.
