حِزْب (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حِزْب (به کسر حاء و سکون زاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای دسته است.
احزاب جمع
حزب به معنی دسته‌ها است.
«
احزاب» یازده مرتبه در
قرآن کریم آمده است.
همه در مقام ذمّ است و مراد از آن‌ها دسته‌های
اهل کتاب،
مشرکین و تکذیب‌کنندگان
پیامبران است.
حِزْب به معنی دسته است.
به مواردی از
حِزْب که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(اَلا اِنَ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ) (بدانيد «
حزب اللّه» پيروزان و رستگارانند.)
پیدا است که حزب اللّه و انصار خدا در صورتی است که دارای هدف واحد و
ایمان واحد باشند.
موارد استعمال حزب در قرآن مجید نشان می‌دهد که وحدت عقیده و هدف در آن ملحوظ است وگرنه هر دسته و جماعت را حزب نگویند.
(بدانيد حزب
شیطان زيانكارانند.)
حزب شیطان کسانی‌اند که از اغواهای شیطان تبعیت می‌کنند.
(وَ مَنْ یَکْفُرْ بِه مِنَ الْاَحْزابِ فَالنَّارُ مَوْعِدُهُ) (و هر كس از گروه‌هاى مخالف به او
کافر شود،
آتش وعده‌گاه اوست.)
(وَ لَمَّا رَاَ الْمُؤْمِنُونَ الْاَحْزابَ قالُوا هذا ما وَعَدَنَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ) (امّا
مؤمنان وقتى لشكر احزاب را ديدند گفتند: «اين همان چيزى است كه خدا و پيامبرش به ما وعده داده...»)
این واژه به صورت
أَحْزاب نیز در
قرآن آمده که نام یکی از سوره‌های قرآن است.
نیز یکی از جنگ‌های
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است.
این واژه یازده مرتبه در قرآن کریم آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حزب»، ج۲، ص۱۲۶.
