• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَکیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: حَکیم (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط: حَکیم (مفردات‌قرآن)، حَکیْم (لغات‌قرآن)، حکیم.


حَکیم (به فتح حاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای محکم کار است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با سخن دانشمندان از این واژه استفاده نموده است.


حَکیم
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۳.    
[۲] طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۴۷.    
به معنای محکم کار است. «الحکیم: المتقن للامور».
[۳] شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۹۸.    


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الْحُكَماءِ - حکمت ۲۵۶ (سخن دانشمندان)

امام علی (علیه‌السلام) درباره سخن دانشمندان فرموده:
«إِنَّ كَلاَمَ الْحُكَماءِ إذَا كَانَ صَوَاباً كَانَ دَواءً، وَ إِذا كانَ خَطَأً كانَ داءً»؛
[۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴۱، حکمت ۲۵۶.    
[۵] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۱۷، حکمت ۲۶۵.    
[۶] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۱، حکمت ۲۶۵.    

«سخن حكما و دانشمندان اگر درست باشد، داروى (شفا بخش) است و اگر نادرست و خطا باشد درد و بيمارى (مهلک) است».
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۰۳، حکمت ۲۶۵.    
[۸] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۴۲.    
(شرح‌های حکمت:
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۴۲.    
[۱۰] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۲۴۷.    
[۱۱] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۵۰.    
[۱۲] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۵۳.    
)
۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۲۹۳.    
۲. ↑ طریحی نجفی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۴۷.    
۳. ↑ شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۶۹۸.    
۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۸۴۱، حکمت ۲۵۶.    
۵. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۲۱۷، حکمت ۲۶۵.    
۶. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۲۱، حکمت ۲۶۵.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۰۳، حکمت ۲۶۵.    
۸. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۴۲.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۶۴۲.    
۱۰. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۴، ص۲۴۷.    
۱۱. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۳۵۰.    
۱۲. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۵۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «حکیم»، ج۱، ص۲۹۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 256 نهج البلاغه
جعبه ابزار