حَلْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَلْی (به فتح حاء و سکون لام) یا
حِلْیَة (به کسر حاء، سکون لام و فتح یاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای زیور است.
مشتقات
حَلْی و
حِلْیَة که در
آیات قرآن آمده عبارتند از:
حُلِیِّهِمْ (به ضم حاء، کسر لام و یاء مشدد) به معنای زیورآلات؛
یُحَلَّوْنَ (به ضم یاء، فتح حاء و لام مشدد) به معنای زینت داده می‌شوند؛
حِلْیَةً (به کسر حاء، سکون لام و فتح یاء) به معنای وسایل زینتی و زیور است.
حَلْی و
حِلْیَة به معنی زیور است.
جمع آن حُلِی یا حِلِی است چنان‌که در اقرب الموارد گفته است.
به مواردی از
حَلْی و
حِلْیَة که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(وَاتَّخَذَ قَوْمُ مُوسی مِنْ بَعْدِهِ مِنْ حُلِیِّهِمْ عِجْلًا.) «
قوم موسی بعد از وی از زینت آلات خود گوساله‌ای ساختند.»
(یُحَلَّوْنَ فِیها مِنْ اَساوِرَ مِنْ ذَهَبٍ.) «در
بهشت زینت داده می‌شوند با دست‌بندهای مخصوص از طلای به خصوصی.»
(وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً.) (و وسايل زينتى استخراج كرده مى‌پوشيد.)
حلیه نیز به معنی زیور است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «حلی»، ج۲، ص۱۶۹.
