حَلائِلُ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
حَلائِلُ: (وَ حَلائِلُ اَبْنآئِکُمُ)«حَلائِلُ» جمع
«حَلیلَه» از مادّه «حلّ» به معنای زنی است که بر انسان حلال است،
و یا از مادّه
«حلول» به معنای زنی است که با مردی در یک محل زندگی و
آمیزش جنسی دارد.
(حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهَاتُكُمْ وَبَنَاتُكُمْ وَأَخَوَاتُكُمْ وَعَمَّاتُكُمْ وَخَالاَتُكُمْ وَبَنَاتُ الأَخِ وَبَنَاتُ الأُخْتِ وَأُمَّهَاتُكُمُ اللاَّتِي أَرْضَعْنَكُمْ وَأَخَوَاتُكُم مِّنَ الرَّضَاعَةِ وَأُمَّهَاتُ نِسَآئِكُمْ وَرَبَائِبُكُمُ اللاَّتِي فِي حُجُورِكُم مِّن نِّسَآئِكُمُ اللاَّتِي دَخَلْتُم بِهِنَّ فَإِن لَّمْ تَكُونُواْ دَخَلْتُم بِهِنَّ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْكُمْ وَحَلاَئِلُ أَبْنَائِكُمُ الَّذِينَ مِنْ أَصْلاَبِكُمْ وَأَن تَجْمَعُواْ بَيْنَ الأُخْتَيْنِ إَلاَّ مَا قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كَانَ غَفُورًا رَّحِيمًا) (حرام شده است بر شما، مادرانتان، و دختران، و خواهران، و عمهها، و خالهها، و دختران برادر، و دختران خواهر شما، و مادرانی که شما را شیر دادهاند، و خواهران رضاعی شما، و مادران همسرانتان، و دختران همسرتان که در دامان شما هستند از همسرانی که با آنها آمیزش جنسی داشتهاید- و چنانچه با آنها آمیزش نداشتهاید، دختران آنها برای شما مانعی ندارد- و همچنین همسرهای پسرانتان که از نسل شما هستند- نه پسرخواندهها- و نیز
حرام است بر شما میان دو
خواهر جمع کنید؛ مگر آنچه در گذشته واقع شده؛ چرا که
خداوند، آمرزنده و
مهربان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه (حلائل)، جمع حلیلة است، در مجمع البیان آمده که: حلائل جمع حلیله و به معنای محللة- حلال شده- است، و این کلمه از کلمه حلال مشتق شده، و مذکر آن حلیل و جمع مذکرش احله است، مانند عزیز که جمعش اعزه میآید، و اگر زن حلال را حلیله و مرد حلال را حلیل نامیدهاند به این مناسبت است که
نزدیکی و همخوابگی با این برای آن و با آن برای این جایز و حلال است، و بعضی گفتهاند: کلمه نامبرده مشتق از مصدر حلول- وارد شدن- است، چون زن حلال بر رختخواب مرد، و مرد حلال، در رختخواب زن وارد میشود، و هر دو در یک بستر داخل میشوند این بود گفتار صاحب مجمع البیان.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَلائِلُ»، ص۱۹۳.