حَرْب (به فتح حاء و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای جنگ است. مُحارَبَه (به ضم میم و فتح راء و باء) اقامه جنگ بر عليه ديگرى است. تَحارُب (به فتح تاء و ضم راء) بين الاثنين است. از اين مادّه موارد زيادى در «نهج البلاغه» آمده است.
امام (صلوات‌الله‌علیه) در نامه ۳۶، خطاب به برادرش عقیل در رابطه با شکایت از قریش می‌نویسد: «فإِنَّهُمْ قَدْ أَجْمَعوا عَلَى حَرْبی كإِجماعِهِمْ عَلَى حَرْبِ رَسولِ اللهِ (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) قَبْلی.»
