• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حَزَن (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





حَزَن: (اَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ)
«حَزَن» (بر وزن عدم) و «حُزن» (بر وزن مزد) چنان که در بسیاری از کتب لغت و تفسیر آمده، هر دو به یک معناست و در اصل به معنای ناهمواری زمین است؛ و از آنجا که غم و‌ اندوه روح انسان را ناهموار و خشن می‌سازد، این تعبیر در این معنا به کار رفته است.



(وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ عَنَّا الْحَزَنَ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٌ شَكُورٌ) (آنها می‌گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که‌ اندوه را از ما برطرف ساخت؛ پروردگار ما آمرزنده و شکرگزار و قدردان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: بعضی‌ از مفسرین گفته‌اند: مراد از حزن - که خدا را، به خاطر اینکه ایشان را با بردن در بهشت از آن حزن نجات داده، حمد گفته‌اند- آن شدائد و مصائب و‌ اندوهی است که اهل بهشت در دنیا داشتند.
بعضی‌ دیگر گفته‌اند: مراد از آن‌ اندوهی است که بعد از رحلت از دنیا و قبل از دخول به بهشت به ایشان احاطه می‌کند،‌ اندوهی که منشاش ترس از گناهان است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)


۱. فاطر/سوره۳۵، آیه۳۴.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۳۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۲۳۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۸، ص۲۸۸.    
۵. فاطر/سوره۳۵، آیه۳۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۳۸.    
۷. شهاب‌الدین آلوسی، سید محمود، تفسیر روح المعانی، ج۲۲، ص۱۹۹.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۶۷.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۰، ص۳۴۲.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۲۴۷.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «حَزَن»، ص۱۸۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره فاطر | لغات قرآن




جعبه ابزار