• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حروف حکایی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حروف بیان‌گر واقعیتی خارجی را حروف حکایی گویند.



حروف حکایی، مقابل حروف ایجادی است و به حروفی گفته می‌شود که معنای حکایی دارد؛ یعنی معنایی که از واقعیتی در خارج حکایت می‌نماید.


در این که آیا حرف، معنای حکایی دارد یا نه، اختلاف وجود دارد؛ برخی هم چون مرحوم «نایینی» تمامی حروف را دارای معنای ایجادی دانسته و اعتقاد دارند که همه حروف ایجاد نسبت می‌کنند و معانی آنها قبل از استعمال ثبات و تقرری نداشته و به همین دلیل در آنها حکایتی وجود ندارد.
اما برخی معتقدند بیشتر حروف، معنای حکایی دارند، مانند: «مِن»؛ «الی»؛ «علی»؛ «فی» و غیره؛ برای مثال، حرف «فی» از نسبت ظرفیه میان ظرف و مظروف حکایت می‌کند.
[۱] مباحث اصولی، محمد، فاضل لنکرانی، ص (۳۸۲-۳۷۳).
[۲] سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۲۷.
[۵] العقد الفرید فی فن التجوید، صبره، علی، ج۱۳۲، ص۱.



معنای حکایی؛ حروف ایجادی.


۱. مباحث اصولی، محمد، فاضل لنکرانی، ص (۳۸۲-۳۷۳).
۲. سیری کامل در اصول فقه، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص۴۲۷.
۳. مناهج الوصول الی علم الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۸۰.    
۴. تهذیب الاصول، خمینی، روح الله، ج۱، ص۲۵.    
۵. العقد الفرید فی فن التجوید، صبره، علی، ج۱۳۲، ص۱.



فرهنگ‌نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۴۱۹، برگرفته از مقاله «حروف حکایی».    






جعبه ابزار