جنابت زنان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

جنابت همان طور که در مردان اتفاق می افتد در مورد زنان نیز با حصول شرایط آن، محقق می شود و فرقی بین خانم مجرد با خانم متأهل وجود ندارد.

---

جنابت در اصل،اسم مصدر از اجناب و به معنای دوری است و در اصطلاح، به حالت نجاست باطنی گفته می‌شود که پس از نزدیکی یا خروج منی حاصل می‌شود.انسان جنب، از آن جهت که بدون طهارت و غسل، از نزدیک شدن به نماز منع و نهی گردیده« جنب » نامیده شده است.

---

حصول جنابت در بانوان به دو طریق، صورت می‌پذیرد:
۱-دخول و آمیزش جنسی از طرف جلو و یا پشت(ولو اینکه منی هم خارج نشود).
و «جماع به پنهان شدن حشفه در قبل یا دبر محقق می‌شود. و تحقق جماع در کسی که حشفه‌اش قطع شده به‌اندازه‌ای که صدق دخول کند، خالی از قوت نیست. پس با تحقق جماع هر دو جنب می‌شوند.»
۲-بیرون امدن منی(از آلت تناسلی زن و مرد)، چه در خواب باشد یا بیداری، کم باشد یا زیاد، با شهوت باشد یا بی‌شهوت، با اختیار باشد یا بی‌اختیار.
هر یک از دو مشخصه‌ی یاد شده، به تنهایی باعث وجوب غسل جنابت می‌گردد. بنابراین، ممکن است مرد با همسر خود، نزدیکی کند و منی از او بیرون نیاید که در این صورت نیز بر هر دوی آنان غسل واجب شود.
تحریرالوسیله در شرایط سبب جنابت بودن خروج منی آورده است: «شرط است که منی بیرون بیاید پس اگر منی از جای خودش حرکت کرده و لیکن بیرون نیامده باشد، موجب جنابت‌ نمی‌شود. چنان که شرط است که منی از خود شخص باشد؛ بنابراین اگر منی مرد از زن‌ خارج شود موجب جنابت‌ زن‌ نمی‌شود، مگر آن‌که بداند منی خودش با منی مرد مختلط شده است. و در صورت علم به منی بودن (آنچه بیرون‌آمده) اشکالی در تحقق جنابت نیست. و اگر نداند، معیار شناختن آن در شخص سالم این است که با فشار و شهوت خارج شده و موجب سستی بدن گردد و ظاهر این است که در شخص بیمار و زن، تنها شهوت کفایت می‌کند ولی ضمیمه کردن وضو به غسل - مخصوصاً برای زن - درصورتی‌که مسبوق به طهارت نباشد احتیاطی است که ترکش سزاوار نیست. بلکه احتیاط (مستحب) آن است که در صورت جمع نبودن سه حالت فوق اگر مسبوق به حدث اصغر باشد هم غسل کند و هم (بعد از غسل و ارتکاب ناقض وضو و یا قبل از غسل) وضو بگیرد و اگر مسبوق به طهارت باشد فقط غسل نماید.» و «ظاهر این است که آب غسل جنابت‌ و حیض و نفاس زن‌ و همچنین هزینه گرم‌کردن آب - اگر نیاز به گرم‌کردن داشته باشد - بر عهده شوهر می‌باشد.»

---

ازانجاکه نظر مراجع،اندکی متفاوت است نظرات بزرگواران به طور جداگانه در زیر می‌آید؛
الف) همه مراجع(غیر از آیت الله بهجت و آیت الله تبریزی و آیت الله نوری): خروج ترشحات زن، اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد، حکم به جنابت آنان می‌شود و لازم نیست با جستن بیرون آید و بدن، سست شود و اگر بدون شهوت باشد، حکم به منی نمی‌شود، مگر آنکه از راه دیگری یقین کند منی است.
ب) آیت‌ الله بهجت: خروج ترشّحات زن اگر همراه با شهوت (اوج لذت جنسی) باشد و با جستن بیرون آید، حکم به منی می‌شود و اگر هیچ یک از دو علامت و یا یکی از آن‌ها را نداشت، حکم به منی نمی‌شود؛ مگر آنکه از راه دیگری یقین کند منی است.
ج) آیت الله تبریزی و آیت الله نوری: خروج ترشّحات زن اگر همراه با شهوت خاصی (اوج لذت جنسی) باشد و بدن، پس از آن سست شود، حکم به منی می‌شود و اگر هیج یک از دو نشانه یا یکی از آنها را نداشت، حکم به منی نمی‌ شود؛ مگر آنکه از راه دیگری یقین کند منی است.

---

«منی» به مایع غلیظی گفته می شود که از غدد تناسلی مرد، به وسیله نزدیکی یا احتلام و یا استمنا بیرون می آید. بانوان مانند مردان، منی ندارند، ولی مایعی که همراه با اوج لذت جنسی است اگر از زن خارج شود حکم منی را دارد و موجب جنابت می شود. این مایع، در اوج شهوت (ارگاسم) خارج می شود و به دنبال آن، بدن سست می شود و انسان لذت می برد.

---

حالت ارگاسم(اوج لذت جنسی یا اوج شهوت)؛ مانند سرفه کردن که یک واکنش غیر عادی در ریه‌ها است، یک واکنش غیر عادی است که در حالت اوج لذت جنسی در اندام جنسی انسان پدید می‌آید و همراه با شهوت و لذت بسیار و احساس آرامش است که به دنبال انقباض تمام عضلات بدن، نوعی سستی عمومی، تمام بدن را فرا می گیرد. دراین حالت، ترشحات غدد جنسی در ناحیه مهبل افزایش می یابد، ضربان قلب بسیار زیاد می شود، گرمای شدید و تعریق و... مجموعه این حالات زنجیره‌ای را ارگاسم می نامند که جنابت، حاصل می شود ولی اگر صرفا چند تکان عضلانی باشد و سستی بدن در کار نباشد، لذت و شهوت جنسی زیاد به همراه نداشته باشد، ارگاسم نیست و جنابت، حاصل نشده است.
کسانی که این تجربه را دارند به راحتی وقوع این حالت را درک می کنند و می دانند که به اوج لذت جنسی رسیده و جنب شده‌اند. علامت ارگاسم معمولا سست شدن بدن یا به تعبیر دیگر رعشه، اوج لذت جنسی و خروج مایع است.

---

تا زمانی که یقین به خروج منی و یا رسیدن به آن حالت نهایی نباشد حکم جنابت جاری نمی‌گردد. بنابراین به مجرد اینکه رطوبتی از بدن خارج شد و یا هیجانی در بدن به وجود آمد جنابت نیست. بنابراین غسل هم واجب نمی‌شود.

---

ترشحات و رطوبت‌های زنانه‌ای که غالبا هنگام برانگیختگی مختصر جنسی مانند دیدن برخی صحنه های محرک فیلم‌ها یا بازی و ملاعبه با همسر و... خارج می‌ شود پاک است و به آن اصطلاحا مذی می‌گویند.

---