ثُبور (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثُبُور (به ضم ثاء و باء) از
واژگان قرآن کریم به معنی هلاکت است.
ثُبُور به معنی هلاکت است.
به مواردی از
ثُبُور که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود:
(لا تَدْعُوا الْیَوْمَ ثُبُوراً واحِداً وَ ادْعُوا ثُبُوراً کَثِیراً) «امروز یک دفعه وا ثبورا و وا هلاکا نگویید و وا ثبورا بسیار گویید زیرا
عذاب قطع شدنی نیست.»
(فَسَوْفَ یَدْعُوا ثُبُوراً) «وای بر من که هلاک شدم.»
یعنی آن که نامه‌اش از پشت سر داده شده وا هلاکتا و وا ویلا می‌کشد.
(وَ اِنِّی لَاَظُنُّکَ یا فِرْعَوْنُ مَثْبُوراً)
«ای
فرعون من تو را هلاک شده گمان می‌کنم.»
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ثبور»، ج۱، ص۳۰۳.
