ثاقِب (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثاقِب: (فَاَتْبَعَهُ شِهابٌ ثاقِبٌ)«ثاقِب» از مادّه
«ثقب» به معنای نافذ و سوراخ‌کننده است،
گویی بر اثر
نور شدید، صفحه
چشم را سوراخ کرده و به درون چشم
انسان نفوذ می‌کند؛ و در اینجا اشاره به این است که به هر موجودی اصابت کند آن را سوراخ کرده و آتش می‌زند.
ترجمه و تفاسیر آیات مرتبط با
ثاقِب:
(إِلَّا مَنْ خَطِفَ الْخَطْفَةَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ ثَاقِبٌ)(مگر آنها كه در لحظه‌اى كوتاه به آسمان نزديك شوند و استراق سمع كنند، كه «شهابى
ثاقب» آنها را تعقيب مى‌كند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
ثاقب از
ثقوب است كه به معناى فرو رفتن و نفوذ چيزى در چيز ديگر است. و
شهاب را از اين بابت
ثاقب ناميده‌اند كه از هدف خطا نمى‌رود و همواره به هدف مى‌خورد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(النَّجْمُ الثَّاقِبُ)(همان
ستاره درخشان و شكافنده تاريكي‌هاست!)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
ثقب در اصل به معناى دريدن بود، و بعدها به معناى هر چيز نورانى و روشنگر شد، به اين مناسبت كه چنين چيزى پرده
ظلمت را با نور خود مى‌درد. و گاهى هم به معناى بلندى و ارتفاع مى‌آيد، و از اين باب است كه مى‌گويند:
ثقب الطائر يعنى پرنده اوج گرفت، به اين مناسبت كه با پرواز خود جو بالا را پاره مى‌كند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «ثاقِب»، ص۱۵۳.
