تکذیب‌های امت‌های پیشین (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق
مکذبان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند، امت‌های پیشین هستند.
امّتهاى پيشين، از مكذّبان
رسالت انبیا:
۱. «قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُمْ سُنَنٌ فَسِيرُواْ فِي الأَرْضِ فَانْظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذَّبِينَ؛
پيش از شما، سنّت‌ها و مجازات‌هاى الهى بر طبق اعمال امت‌ها وجود داشت پس در روى
زمین، گردش كنيد و ببينيد سرانجام تكذيب كنندگان
آیات خدا چگونه بوده است؟!»
۲. «فَإِن كَذَّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ جَآؤُوا بِالْبَيِّنَاتِ وَالزُّبُرِ وَالْكِتَابِ الْمُنِيرِ؛
پس اگر اين بهانه جويان تو را تكذيب كنند، چيز تازه‌اى نيست؛ پيامبران پيش از تو نيز تكذيب شدند؛ پيامبرانى كه دلايل آشكار، و نوشته‌هاى متين و محكم، و كتاب روشنى بخش آورده بودند.»
۳. «وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِّن قَبْلِكَ فَصَبَرُواْ عَلَى مَا كُذِّبُواْ وَأُوذُواْ حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا وَلاَ مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللّهِ وَلَقدْ جَاءكَ مِن نَّبَإِ الْمُرْسَلِينَ؛
به يقين پيش ازتو نيز پيامبرانى تكذيب شدند؛ و در برابر تكذيبها،
صبر و استقامت كردند؛ و در اين راه،
آزار ديدند، تا هنگامى كه يارى ما به آنها رسيد. و هيچ چيز سنّت‌هاى خدا را تغيير نمى‌دهد؛ و به يقين اخبار پيامبران به تو رسيده است.»
۴. «فَإِن كَذَّبُوكَ فَقُل رَّبُّكُمْ ذُو رَحْمَةٍ وَاسِعَةٍ ... • ... كَذَلِكَ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم حَتَّى ذَاقُواْ بَأْسَنَا ...؛
اگر تو را تكذيب كنند (و اين حقايق را نپذيرند)، به آنها بگو: پروردگار شما، داراى رحمتى گسترده است ... كسانى كه پيش از آنها بودند نيز، همين‌گونه آيات خدا را تكذيب كردند؛ و سرانجام طعم كيفر ما را چشيدند....»
۵. «وَمَا أَرْسَلْنَا فِي قَرْيَةٍ مِّن نَّبِيٍّ إِلاَّ أَخَذْنَا أَهْلَهَا بِالْبَأْسَاء وَالضَّرَّاء ... • وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُواْ وَاتَّقَواْ لَفَتَحْنَا عَلَيْهِم بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ وَلَكِن كَذَّبُواْ فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُواْ يَكْسِبُونَ؛
و ما در هيچ شهر و آبادى پيامبرى نفرستاديم مگر اينكه اهل آن را به سختى‌ها و رنج‌ها گرفتارساختيم... و اگر اهل شهرها و آباديها، ايمان مى‌آوردند و
تقوا پيشه مى‌كردند، به يقين
برکات آسمان و
زمین را بر آنها مى‌گشوديم؛ ولى آنها حق را تكذيب كردند؛ ما هم آنان را به
کیفر اعمالشان مجازات كرديم.»
۶. «تِلْكَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَاءتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ مِن قَبْلُ ...؛
اينها، شهرها و آباديهايى است كه قسمتى از اخبار آن را براى تو شرح مى‌دهيم؛ پيامبرانشان دلايل روشن براى آنان آوردند؛ ولى آنها چنان لجوج بودند كه به آنچه قبلًا تكذيب كرده بودند، ايمان نمى‌آوردند....»
۷. «ثُمَّ بَعَثْنَا مِن بَعْدِهِ رُسُلًا إِلَى قَوْمِهِمْ فَجَآؤُوهُم بِالْبَيِّنَاتِ فَمَا كَانُواْ لِيُؤْمِنُواْ بِمَا كَذَّبُواْ بِهِ مِن قَبْلُ ...؛
سپس بعد از او (
نوح،) پيامبرانى به سوى قومشان فرستاديم؛ آنان دلايل روشن برايشان آوردند؛ امّا آنها، بر اثر
لجاجت به چيزى كه پيش از آن تكذيب كرده بودند، ايمان نياوردند....»
۸. «ولَقَد بَعَثنا فى كُلّ امَّةٍ رَسولًا انِ اعبُدُوا اللَّهَ واجتَنِبُوا الطغوتَ ... فَسيروا فِى الارضِ فانظُروا كَيفَ كانَ عقِبَةُ المُكَذّبين؛
ما در هر امّتى رسولى برانگيختيم كه: خداى يكتا را بپرستيد؛ و از پرستش
طاغوت اجتناب كنيد. ... پس در روى زمين بگرديد وببينيد عاقبت تكذيب‌كنندگان چگونه بود!»
۹. «وان يُكَذّبوكَ فَقَد كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وثَمود• وقَومُ ابرهيمَ وقَومُ لوط• واصحبُ مَديَنَ وكُذّبَ موسى ...؛
اگر تو را تكذيب كنند، امر تازه‌اى نيست؛ پيش از آنها
قوم نوح و
عاد و
ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند. و همچنين
قوم ابراهیم و
قوم لوط؛ و
اصحاب مدین (قوم شعيب)؛ و نيز
موسی از سوى
فرعونیان تكذيب شد....»
۱۰. «ثُمَّ ارسَلنا رُسُلَنا تَترًا كُلَّ ما جاءَ امَّةً رَسولُها كَذَّبوهُ فَاتبَعنا بَعضَهُم بَعضًا ...؛
سپس پيامبران خود را يكى پس از ديگرى فرستاديم؛ هر زمان پيامبرى براى هدايت قومى مى‌آمد، او را تكذيب مى‌كردند....»
۱۱. «وقَومَ نوحٍ لَمّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ اغرَقنهُم وجَعَلنهُم لِلنّاسِ ءايَةً واعتَدنا لِلظلِمينَ عَذابًا اليما • وعادًا وثَمودا واصحبَ الرَّسّ وقُرونًا بَينَ ذلِكَ كَثيرا؛
و قوم نوح را هنگامى كه پيامبران را تكذيب كردند
غرق نموديم، و آنان را نشانه و عبرتى براى مردم قرار داديم؛ و براى ستمكاران عذاب دردناكى فراهم ساخته‌ايم! همچنين قوم عادو ثمود و
اصحاب رسّ (گروهى كه
درختان صنوبر را مى‌پرستيدند) و اقوام بسيارى را كه در اين ميان بودند، هلاك كرديم.»
۱۲. «وان تُكَذّبوا فَقَد كَذَّبَ امَمٌ مِن قَبلِكُم وما عَلَى الرَّسولِ الَّا البَلغُ المُبين؛
اگر شما مرا تكذيب كنيد (جاى تعجب نيست)، امّتهايى پيش از شما نيز پيامبرانشان را تكذيب كردند؛ وظيفه فرستاده خدا جزابلاغ آشكار نيست».»
۱۳. «وكَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم وما بَلَغوا مِعشارَ ما ءاتَينهُم فَكَذَّبوا رُسُلى فَكَيفَ كانَ نَكير؛
كسانى كه پيش از آنان بودند نيز آيات الهى را تكذيب كردند، در حالى كه اينها به ده يك آنچه به آنان داديم نرسيده‌اند. آرى آنها فرستادگان مرا تكذيب كردند؛ پس ببين
مجازات من نسبت به آنها چگونه بود!»
۱۴. «وان يُكَذّبُوكَ فَقَد كُذّبَت رُسُلٌ مِن قَبلِكَ والَى اللَّهِ تُرجَعُ الامور؛
اگر تو را تكذيب كنند غم مخور، موضوع تازه‌اى نيست پيامبران پيش از تو نيز تكذيب شدند؛ و همه كارها به سوى خدا بازگشت داده مى‌شود.»
۱۵. «وان يُكَذّبوكَ فَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم جاءَتهُم رُسُلُهُم بِالبَيّنتِ وبِالزُّبُرِ وبِالكِتبِ المُنير؛
اگر تو را تكذيب كنند (عجب نيست)؛ كسانى كه پيش از آنان بودند نيز پيامبران خود را تكذيب كردند؛ آنها با دلايل روشن و نوشته‌هاى محكم و متين و
کتاب آسمانی روشنگر به سراغ آنان آمدند امّا كوردلان ايمان نياوردند. »
۱۶. «واضرِب لَهُم مَثَلًا اصحبَ القَريَةِ اذ جاءَهَا المُرسَلون• اذ ارسَلنا الَيهِمُ اثنَينِ فَكَذَّبوهُما فَعَزَّزنا بِثالِثٍ فَقالوا انّا الَيكُم مُرسَلون• قالوا ما انتُم الّا بَشَرٌ مِثلُنا وما انزَلَ الرَّحمنُ مِن شَى‌ءٍ ان انتُم الّا تَكذِبون؛
و براى آنها، اصحاب شهر انطاكيه را مثال بزن هنگامى كه فرستادگان خدا به سوى آنان آمدند. در آن زمان كه دو نفر از رسولان خود را به سوى آنها فرستاديم، امّا آنان فرستادگان ما را تكذيب كردند؛ پس براى تقويت آن دو، شخص سوّمى را فرستاديم؛ و آنها گفتند: ما فرستادگان خدا به سوى شما هستيم. امّا آنان در جواب گفتند: شما جز بشرى همانند ما نيستيد، و خداوند رحمان چيزى نازل نكرده، شما فقط
دروغ مى‌گوييد.»
۱۷. «كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ وعادٌ وفِرعَونُ ذو الاوتاد• وثَمودُ وقَومُ لوطٍ واصحبُ لَيكَةِ اولكَ الاحزاب• ان كُلٌّ الّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقاب؛
پيش از آنان قوم نوح و عاد و فرعون صاحب قدرت پيامبران ما را تكذيب كردند! و نيز قوم ثمود و لوط و اصحاب أيكه (قوم شعيب)، اينها احزابى بودند (كه به تكذيب پيامبران برخاستند)! هر يك از اين گروهها فرستادگان ما را تكذيب كردند، و عذاب من درباره آنان تحقّق يافت!»
۱۸. «كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ والاحزابُ مِن بَعدِهِم ...؛
پيش از آنها قوم نوح و گروه‌هايى كه بعد از آنها بودند پيامبرانشان را تكذيب كردند....»
۱۹. «وكَذلِكَ ما ارسَلنا مِن قَبلِكَ فى قَريَةٍ مِن نَذيرٍ الّا قالَ مُترَفوها انّا وجَدنا ءاباءَنا عَلى امَّةٍ وانّا عَلى ءاثرِهِم مُقتَدون • قلَ اوَ لَو جِئتُكُم بِاهدى مِمّا وجَدتُم عَلَيهِ ءاباءَكُم قالوا انّا بِما ارسِلتُم بِهِ كفِرون؛
و اين گونه در هيچ شهر و ديارى پيش از تو، انذاركننده‌اى نفرستاديم مگر اينكه ثروتمندان مست و
مغرور آن گفتند: ما پدران خود را بر آيينى يافتيم و به آثار آنان اقتدا مى‌كنيم. به همين جهت آنان را
مجازات كرديم؛ بنگر پايان كار تكذيب‌كنندگان چگونه بود!»
۲۰. «كَذَّبَت قَبلَهُم قَومُ نوحٍ واصحبُ الرَّسّ وثَمود • وعادٌ وفِرعَونُ واخونُ لوط • واصحبُ الايكَةِ وقَومُ تُبَّعٍ كُلٌّ كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ وعيد؛
پيش از آنان قوم نوح و اصحاب رسّ (قومى كه در
یمامه زندگى مى‌كردند و پيامبرى به نام حنظله داشتند) و قوم ثمود پيامبرانشان را تكذيب كردند.»
۲۱. «ولَقَد كَذَّبَ الَّذينَ مِن قَبلِهِم فَكَيفَ كانَ نَكير؛
يا ايمن هستيد از اينكه خداوندِ حاكم بر
آسمان طوفانى از
شن بر شما فرستد؟! و بزودى خواهيد دانست تهديدهاى من چگونه است!»
هلاکت و
کیفر مكذّبان گذشته از سوى
خدا:
«أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ • وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ؛
آيا ما اقوام مجرم نخستين را هلاك نكرديم؟! واى در آن روز بر تكذيب‌كنندگان!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۴۵۵، برگرفته از مقاله «تکذیب‌های امت‌های پیشین».
