تِقْن (مفردات‌قرآن)

تِقْن (به کسر تاء و سکون قاف) و اِتْقان (به کسر الف و سکون تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای محکم کردن است.

تِقْن به معنای محکم کردن است.

به مواردی از تِقْن که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

(صُنْعَ اللَّهِ الَّذِی‌ اَتْقَنَ‌ کُلَّ شَیْ‌ءٍ)
«کار خدا است چنان خدایی که هر چیز را محکم کرده است.»

۱.	↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۷.
۲.	↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۶، ص۲۲۱.
۳.	↑ نمل/سوره۲۷، آیه۸۸.
۴.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۷۵.
۵.	↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۴۰۱.
۶.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۵۰.
۷.	↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۷۰.