اتقان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

إِتْقان (به کسر الف و سکون تاء) یا تَقن یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای محکم کردن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با خدای تعالی و آفرینش الهی از این واژه استفاده نموده است.

---

اِتْقان به معنای محکم کردن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «اتقن الامر: احکمه.»

---

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با حق تعالی فرموده است: «و لکنه سبحانه دبّرها بلطفه و امسکها بامره و اتقنها بقدرته.» ضمیر «هاء» راجع به دنیا است.
همچنین در خطبه ۱۸۵، در جمله «و اتقن ترکیبه»: «متقن» اسم مفعول است که به معنای «محکم شده» است.
امام (علیه‌السلام) همچنین در رابطه با خلقت فرموده‌اند: «و لا ولجت علیه شبهة فیما قضی و قدّر، بل قضاء و متقن و علم محکم و امر مبرم.»
همچنین است خطبه ۱۸۲.

---

این واژه چهار ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

---