تَفْریق (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تَفْريق (به فتح تاء و سکون فاء) از
واژگان قرآن کریم به معنای پراكنده كردن و جدائى افكندن است.
تَفْريق:
به معنای پراكنده كردن و جدائى افكندن است.
در
قرآن مجید در اختلاف دينى و غيره به كار رفته است، مثل:
(فَرَّقُوا دِينَهُمْ وَ كانُوا شِيَعاً) (كسانى كه در
آیین خود
تفرقه ايجاد كردند، و به دسته‌هاى گوناگون و مذاهب مختلف تقسيم شدند)
(فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُما ما يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ زَوْجِهِ ...) «از
هاروت و
ماروت چيزی را می‌آموختند كه با آن ميان مرد و زنش اختلاف ايجاد می‌كردند».
(إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُوا بَيْنَ ذلِكَ سَبِيلًا • أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا ...) (كسانى كه به خدا و
پیامبران او كفر مى‌ورزند، و مى‌خواهند ميان
خدا و پيامبرانش جدايى بيفكنند، و مى‌گويند: «به بعضى
ایمان مى‌آوريم، و بعضى را
انکار مى‌كنيم» و مى‌خواهند در ميان اين دو، راهى براى خود انتخاب كنند؛ آنها كافران حقيقى‌اند)
فرق ميان خدا و رسل آنست كه به خدا و به بعضى از رسل ايمان آورند و بعض از رسل را
تکذیب كنند، مثل
یهود كه به خدا و موسى ايمان آوردند و به
عیسی و
محمد كافر شدند و مثل
نصاری كه به خدا و
موسی و عيسى ايمان آوردند و به محمد (صلوات‌الله‌وسلامه‌عليهم‌اجمعين) كافر شدند.
جمله
(وَ يَقُولُونَ ...) بيان تفريق بين خدا و
رسل است، خداوند اين چنين كسان را
کافر حقيقى خوانده كه:
(أُولئِكَ هُمُ الْكافِرُونَ حَقًّا) (آنها كافران حقيقى‌اند)
و در آيه بعدى ايمان واقعى را چنين بيان فرموده:
(وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ ....) (ولى كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده، و ميان هيچ يك از آنها
فرق نگذاشته‌اند...).
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فرق"، ج۵، ص۱۶۷.
