• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَفَقُّد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَفَقُّد (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای آنست كه در حال غیبتِ چيزى از حال آن جويا شويم. این واژه یکبار در قرآن به‌ کار رفته است.



تَفَقُّد: آنست كه در حال غیبتِ چيزى از حال آن جويا شويم.


(وَ تَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقالَ ما لِيَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ ...) يعنى: «از پرندگان جويا شد و گفت: چرا هدهد را نمى‌بينم».


این واژه یکبار در قرآن به‌ کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۶۴۱.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۲۱.    
۴. نمل/سوره۲۷، آیه۲۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "فقد"، ج۵، ص۱۹۶.    






جعبه ابزار