• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَعَفُّف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: عفف (مفردات‌قرآن)، عفت.


تَعَفُّف: (یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ اَغْنیاءَ مِنَ التَّعَفُّفِ)
تَعَفُّف: از «عَفاف» به معنی «پاکدامنی و پرهیزکاری» است و «تَعَفُّف» به معنی «عفت داشتن و خودداری کردن از حرام» است.
در این آیه، خداوند بهترین موارد انفاق را بیان می‌کند و آن درباره کسانی است که دارای چند صفت باشند که یکی از آن صفات درباره کسی است که از شدت خویشتن‌داری، افراد بی‌اطلاع آن‌ها را غنی می‌پندارند، یعنی کسانی که از حال آن‌ها آگاه نیستند، به خاطر عفت نفس ایشان، گمان می‌کنند غنی و بی‌نیازند.
«راغب» می‌گوید «عفّت» پدید آمدن حالتی است در نفس که آدمی را از غلبه شهوت بازمی‌دارد و «متعفّف»کسی است که دارای این خصلت و حالت باشد.



به موردی از کاربرد تَعَفُّف در قرآن، اشاره می‌شود:

۱.۱ - تَعَفُّف (آیه ۲۷۳ سوره بقره)

(لِلْفُقَراء الَّذینَ اُحصِرواْ فی سَبیلِ اللّهِ لا یَسْتَطیعونَ ضَرْبًا فی الاَرْضِ یَحْسَبُهُمُ الْجاهِلُ اَغْنیَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسیماهُمْ لا یَسْاَلونَ النّاسَ اِلْحافًا وَ ما تُنفِقواْ مِنْ خَیْرٍ فَاِنَّ اللّهَ بِهِ عَلیمٌ)
(بهتر است انفاق شما برای نیازمندانی باشد که در راه خدا، در تنگنا قرار گرفته‌اند و نمی‌توانند برای تامین هزینه زندگی مسافرتی کنند و سرمایه‌ای به دست آورند و افراد ناآگاه آن‌ها را از شدّت خویشتن‌داری، بی‌نیاز می‌پندارند؛ امّا آن‌ها را از چهره‌هایشان می‌شناسی و هرگز با اصرار از مردم درخواست نمی‌کنند. این است مشخّصات آن‌ها و هر چیز خوبی در راه خدا انفاق کنید، خداوند از آن آگاه است.)

۱.۲ - تَعَفُّف در المیزان و مجمع‌ البیان

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید:
کلمه تعفف به معنای آن است که عفت صفت آدمی شده باشد.

۱. بقره/سوره۲، آیه۲۷۳.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۵، ص۱۰۲.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۵۷۳.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه‌، ط-دار الکتب الاسلامیه‌، ج۲، ص۳۵۷.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۷۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۴۶.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۱۳.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۳۹۹.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۷۵.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۶۶.    



شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَعَفُّف»، ج۳، ص۱۹۸-۱۹۹.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار