این واژه به معنی سالم و پاک بودن از عیب و گناه آمده و از این ماده تنها همین فعل در قرآن مجید به کار رفته است. آیه مورد بحث درباره آدم (علیه‌السّلام) است و خداوند آسایش بهشت و درد و رنج محیط بیرون آن را برای آدم چنین شرح می‌دهد: «تو در این بهشت که اقامة می‌کنی نه گرسنه می‌شوی و نه برهنه می‌مانی.» (وَ لا تَعری)
