• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عری (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





عُرْی (به ضم عین و سکون راء) از واژگان قرآن کریم به معنای عریان بودن، و نیز به معنی سالم و پاک بودن از عیب و گناه است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند: عَرَاء (به فتح عین و راء) به معنای مکان خالی که چیزی از قبیل درخت و نبات آن‌را نپوشانده‌ است. کلمه عراء دو بار در قرآن مجید به کار رفته است.



عُرْی به معنای عریان بودن است.
در قاموس المحیط گفته: «الْعُرْیُ‌: عدم اللُّبْس» و نیز به معنی سالم و پاک بودن از عیب و گناه است، فاعل آن عار و عریان است. در اقرب الموارد آمده: «عَرَی‌ الرَّجُلُ مِنْ ثِیابِهِ‌ عُرْیاً: خَلَعَها»


(اِنَّ لَکَ اَلَّا تَجُوعَ فِیها وَ لا تَعْری‌) «تو در بهشت گرسنه نمی‌شوی و عریان نمی‌مانی.»

۲.۱ - عراء

عَرَاء به معنای مکان خالی که چیزی از قبیل درخت و نبات آن‌را نپوشانده‌ است. راغب اصفهانی گفته: «الْعَرَاءُ: مکان لَا سُتْرَةَ بِهِ» در مجمع البیان فرموده: عراء فضائی است که درخت و غیره آن‌را نپوشانده و به قولی آن زمین خالی است شاعر گوید:
وَ رَفَعْتُ رَجُلًا لَا اَخَافُ عِثَارَهَاوَ نَبَذْتُ بِالْبَلَدِ الْعَرَاءِ ثِیَابِی‌

این کلمه در قرآن مجید دو بار آمده و هر دو درباره افتادن حضرت یونس از شکم ماهی به مکان خالی است‌. (فَنَبَذْناهُ‌ بِالْعَراءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ) (سرانجام او را رهايى بخشيديم و او را در سرزمينى خالى از گياه افكنديم در حالى كه بیمار بود.)
(لَوْ لا اَنْ تَدارَکَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ) (و اگر رحمت پروردگارش به ياريش نيامده بود، از شكم ماهى بيرون افكنده مى‌شد در حالى‌كه نكوهيده بود.)


کلمه عراء دو بار در قرآن مجید آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۳۳۶-۳۳۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۶۲.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۸۸.    
۴. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۱، ص۱۳۱۰.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۳، ص۵۳۵.    
۶. طه/سوره۲۰، آیه۱۱۸.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۴، ص۲۲۱.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۴، ص۳۰۸.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۵۴.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۶، ص۸۱.    
۱۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۵۶۲.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۵.    
۱۳. صافات/سوره۳۷، آیه۱۴۵.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۵۱.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۱۶۴.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۷، ص۲۵۰.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۱۵.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۴۹.    
۱۹. قلم/سوره۶۸، آیه۴۹.    
۲۰. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۶.    
۲۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۸۷.    
۲۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۶۴۷.    
۲۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۵۱۲.    
۲۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۲۴۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عُرْی»، ج۴، ص۳۳۶-۳۳۷.    






جعبه ابزار