عُرْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
عُرْی (به ضم عین و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای عریان بودن، و نیز به معنی سالم و پاک بودن از عیب و
گناه است. این واژه دارای مشتقاتی است که در آیات قرآن به کار رفته است؛ مانند:
عَرَاء (به فتح عین و راء) به معنای مکان خالی که چیزی از قبیل درخت و نبات آن‌را نپوشانده است. کلمه عراء دو بار در
قرآن مجید به کار رفته است.
عُرْی به معنای عریان بودن است.
در
قاموس المحیط گفته: «الْعُرْیُ: عدم اللُّبْس»
و نیز به معنی سالم و پاک بودن از عیب و گناه است، فاعل آن عار و عریان است. در
اقرب الموارد آمده: «عَرَی الرَّجُلُ مِنْ ثِیابِهِ عُرْیاً: خَلَعَها»
(اِنَّ لَکَ اَلَّا تَجُوعَ فِیها وَ لا تَعْری) «تو در
بهشت گرسنه نمی‌شوی و عریان نمی‌مانی.»
عَرَاء به معنای مکان خالی که چیزی از قبیل درخت و نبات آن‌را نپوشانده است.
راغب اصفهانی گفته: «الْعَرَاءُ: مکان لَا سُتْرَةَ بِهِ»
در
مجمع البیان فرموده: عراء فضائی است که درخت و غیره آن‌را نپوشانده و به قولی آن زمین خالی است شاعر گوید:
| وَ رَفَعْتُ رَجُلًا لَا اَخَافُ عِثَارَهَا | | وَ نَبَذْتُ بِالْبَلَدِ الْعَرَاءِ ثِیَابِی |
| | |
این کلمه در قرآن مجید دو بار آمده و هر دو درباره افتادن
حضرت یونس از شکم ماهی به مکان خالی است.
(فَنَبَذْناهُ بِالْعَراءِ وَ هُوَ سَقِیمٌ) (سرانجام او را رهايى بخشيديم و او را در سرزمينى خالى از گياه افكنديم در حالى كه
بیمار بود.)
(لَوْ لا اَنْ تَدارَکَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ) (و اگر رحمت پروردگارش به ياريش نيامده بود، از شكم ماهى بيرون افكنده مى‌شد در حالى‌كه نكوهيده بود.)
کلمه عراء دو بار در قرآن مجید آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «عُرْی»، ج۴، ص۳۳۶-۳۳۷.
