• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَحیَّت (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَحِيَّة ( به فتح تاء و یاء) یا تَحِيَّت (به فتح تاء و یاء) از واژگان نهج‌البلاغه به معنای هر دعا و ثنا و تعارفی است که شخص در روبرو شدن با شخص دیگر بر زبان می‌آورد، به معنای سلام کردن و دعا برای بقا و حیات نیز می باشد، لکن تحیّت اعم از سلام کردن است و سلام کردن از مصادیق آن می‌باشد. از این مادّه دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.



تَحِيَّة هر دعا و ثنا و تعارفی است که شخص در روبرو شدن با شخص دیگر بر زبان می‌آورد و آن‌ در اصل مصدر حَیَّاکَ‌ اللَّهُ است. راغب گوید: آن از حیات است و سپس دعا بر حیات را تحیّت گفته‌اند. در اقرب می‌گوید: «حَیَّاهُ‌ اللّه‌ تَحِیَّةً» یعنی خدا عمر او را زیاد کند.


مواردی که در نهج‌البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد.

۲.۱ - حکمت ۶۲

امام علی (علیه‌السلام) در حکمت ۶۲ فرموده: «إِذَا حُيِّيْتَ بِتَحِيَّة فَحَيِّ بِأَحْسَنَ مِنْهَا، وإِذَا أُسْدِيَتْ إِلَيْكَ يَدٌ فَكَافِئْهَا بِمَا يُرْبِي عَلَيْهَا وَ الْفَضْلُ مَعَ ذَلِکَ لِلْبَادِئِ.»«هنگامى كه تحيّتى به تو گويند، به صورتى بهتر از آن پاسخ گوى و هنگامى كه هديه‌اى براى تو فرستند، آن را به بهتر از آن مقابله كن، ولى با اين حال فضيلت از آن كسى است كه ابتدا كرده است.» (شرح‌های حکمت: )

۲.۲ - نامه ۴۶

به بعضى از فرمانداران نوشته: «وَآسِ بَيْنَهُمْ فِي اللَّحْظَةِ وَالنَّظْرَةِ، وَالاِْشَارَةِ وَالتَّحِيَّةِ.»«تساوى در بين آن‌ها حتّى در نگاه‌هايت را مراعات كن!»(شرح‌های نامه: )


از این مادّه دو مورد در نهج‌البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۳۲۰.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۱۱۳.    
۳. رشید رضا، محمد، تفسیر المنار، ج۵، ص۲۵۳.    
۴. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۲۷۰.    
۵. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۱، ص۷۶۰.    
۶. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۸۳.    
۷. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۶۵.    
۸. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۷۹، حکمت ۶۲.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۴۷، حکمت ۶۲.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۲، ص۳۸۱.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۲۰۱.    
۱۲. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۸۷.    
۱۳. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۸۵.    
۱۴. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۲۱، نامه ۴۶.    
۱۵. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۵۹۹، نامه ۲۷.    
۱۶. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۹۷-۱۹۸.    
۱۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۱۱۹.    
۱۸. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۰، ص۲۵۴.    
۱۹. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۱۲۷.    
۲۰. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱۷، ص۴.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تحیت»، ج۱، ص۳۲۰.    






جعبه ابزار