مید (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
مید (قاموس قرآن (جلد ۶))
مقالات مرتبط:
تَمید (لغاتقرآن)
،
مید (مفرداتنهجالبلاغه)
،
اضطراب
.
مَيْد
(به فتح میم و سکون یاء)، از
واژگان قرآن کریم
به معنای
اضطراب
چيز بزرگ است. کلمه مید در
قرآن
سه بار به کار رفته است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای مَیْد
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای مَيْد
[
ویرایش
]
مَيْد
[۱]
قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۲۴.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۷۸۲.
[۳]
ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۵، ص۲۸۸.
[۴]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۴۷.
به معنای اضطراب چيز بزرگ است، مثل اضطراب زمين.
[۵]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط القلم، ص۷۸۲.
طبرسی
مطلق اضطراب گفته و گويد: «الميد: الميل يمينا و شمالا و هو الاضطراب»
[۶]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۵.
ولى بنا به استعمال قرآن مجيد كه آن را پيوسته درباره اضطراب زمين به كار برده قيد «عظيم» بهتر است. در
مصباح
گويد: ميدان را از آن جهت ميدان گويند كه جوانب آن در موقع مسابقه می لرزد.
[۷]
قیومی مقری، احمد بن محمد بن علی، مصباح المنیر، ج۱، ص۳۰۲.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
وَ أَلْقى فِي الْأَرْضِ رَواسِيَ أَنْ تَمِيدَ بِكُمْ...
)
[۸]
نحل/سوره۱۶، آیه۱۵.
(و در زمين، كوه هاى استوارى قرار داد تا شما را نلرزاند...)
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۹.
[۱۰]
طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۱۷.
[۱۱]
طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۹.
[۱۲]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۶.
[۱۳]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۳۸.
همچنین
سوره انبیاء آیه ۳۱
و
سوره لقمان آیه ۱۰
. راجع به تفصيل اين سخن رجوع شود به جبل.
(ببینید:
جبل (مفرداتقرآن)
)
در
نهج البلاغه خطبه ۱۸۵
درباره دنيا فرموده:
«الْحَيُودُ الْمَيُودُ»
«مائل و مضطرب است»
[۱۴]
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۵.
[۱۵]
سید شریف رضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۶، خطبه ۱۹۱.
و در
نهج البلاغه خطبه۱
آمده
«وَ وَتَّدَ بِالصُّخُورِ مَيَدَانَ أَرْضِهِ»
«با سنگها اضطراب زمين را ميخكوب كرد.»
[۱۶]
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۷، خطبه ۱.
[۱۷]
سید شریف رضی، ابوا الحسن، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷، خطبه ۱.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج۶، ص۳۲۴.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دار القلم، ص۷۸۲.
۳.
↑
ابن فارس، احمد، معجم مقائیس اللغة، ج۵، ص۲۸۸.
۴.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۴۷.
۵.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط القلم، ص۷۸۲.
۶.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۵.
۷.
↑
قیومی مقری، احمد بن محمد بن علی، مصباح المنیر، ج۱، ص۳۰۲.
۸.
↑
نحل/سوره۱۶، آیه۱۵.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۶۹.
۱۰.
↑
طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۲، ص۲۱۷.
۱۱.
↑
طباطبایی، سید محمد حسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۲، ص۳۱۹.
۱۲.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۶، ص۱۴۶.
۱۳.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۳، ص۲۳۸.
۱۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۲، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۵.
۱۵.
↑
سید شریف رضی، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۶، خطبه ۱۹۱.
۱۶.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۷، خطبه ۱.
۱۷.
↑
سید شریف رضی، ابوا الحسن، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۷، خطبه ۱.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنایی، علی اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «مید»، ج۶، ص۳۲۴.
ردههای این صفحه :
مفردات قرآن
|
واژه شناسی واژگان خطبه 1 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان خطبه 185 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان سوره انبیاء
|
واژه شناسی واژگان سوره لقمان
|
واژه شناسی واژگان سوره نحل
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری