• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَفَقُّد (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تَفَقُّد (قاموس قرآن (جلد ۵))
مقالات مرتبط: تَفَقَّدَ (لغات‌قرآن)، تَفَقُّد (مفردات‌نهج‌البلاغه)، تفقد (مقالات مرتبط).


تَفَقُّد (به فتح تاء و فاء و تشدید و ضم قاف) از واژگان قرآن کریم به معنای آن است كه در حال غیبتِ چيزى از حال آن جويا شويم.
این واژه یک‌بار در قرآن کریم به‌ کار رفته است.


تَفَقُّد
[۱] قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۶.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۴۱.    
[۳] طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۱۲۱.    
به معنای آن است كه در حال غيبتِ چيزى از حال آن جويا شويم.

به مواردی از تَفَقُّد که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - تَفَقَّدَ (آیه ۲۰ سوره نمل)

(وَ تَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقالَ ما لِيَ لا أَرَى الْهُدْهُدَ)
[۴] نمل/سوره۲۷، آیه۲۰.    

يعنى: «از پرندگان جويا شد و گفت: چرا هدهد را نمى‌بينم.»
[۵] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۰۵.    
[۶] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۵۴.    
[۷] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۹۶.    
[۸] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۳۹.    


این واژه یک‌بار در قرآن به‌ کار رفته است.
[۹] نمل/سوره۲۷، آیه۲۰.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۵، ص۱۹۶.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۶۴۱.    
۳. ↑ طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۳، ص۱۲۱.    
۴. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۲۰.    
۵. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۰۵.    
۶. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۵۴.    
۷. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۹۶.    
۸. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۳۹.    
۹. ↑ نمل/سوره۲۷، آیه۲۰.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «فقد»، ج۵، ص۱۹۶.    


رده‌های این صفحه : مفردات قرآن | واژه شناسی واژگان سوره نمل
جعبه ابزار