• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَعْس (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَعْس (به فتح تاء و سکون عین) از واژگان قرآن کریم به معنای هلاکت است.



تَعْس به معنای هلاکت است.
در مجمع گفته: آن لغزشی است که صاحبش قدرت برخاستن ندارد.


به مواردی از تَعْس که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - فَتَعْساً (آیه ۸ سوره محمد)

(وَ الَّذِینَ کَفَرُوا فَتَعْساً لَهُمْ وَ اَضَلَّ اَعْمالَهُمْ‌)
«آنان که کافر شدند هلاکت بر آن‌هاست و اعمالشان را گمراه کرد (اعمال گمراه شده به آن‌ها نخواهد رسید و فایده‌ای نخواهد داشت).»


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۲۷۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۱۶۶.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۴، ص۵۶.    
۴. فیروزآبادی، مجدالدین، قاموس المحیط، ج۲، ص۲۰۲.    
۵. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۴۹.    
۶. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۴۸.    
۷. محمد/سوره۴۷، آیه۸.    
۸. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۳۴۷.    
۹. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۲۲۹.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۵۰.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۱۴۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «تعس»، ج۱، ص۲۷۷.    






جعبه ابزار