تطیّر (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تطیّر: (قالُوا اطَّیَّرْنَا بِکَ)«تطیّر» چنانکه میدانیم از مادّه
«طیر» به معنای پرنده است،
و چون
عرب فال بد را غالباً به وسیله پرندگان میزد، عنوان
«تطیر» به معنای فال بد زدن آمده است.
(قَالُوا اطَّيَّرْنَا بِكَ وَ بِمَن مَّعَكَ قَالَ طَائِرُكُمْ عِندَ اللَّهِ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ تُفْتَنُونَ) (آنها گفتند: «ما تو را و كسانى كه با تو هستند به فال بد گرفتيم.» صالح گفت: «فال نيک و بد شما نزد خداست و همه مقدّرات به قدرت او تعيين مىگردد)؛ بلكه شما گروهى فريب خورده هستيد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: کلمه: اطیرنا در اصل تطیرنا بوده، که صیغه متکلم مع الغیر از باب تفعل است، که مصدرش تطیر میشود و تطیر به معنای فال بد زدن به چیزی و شوم دانستن آن است، خواهی پرسید، ثلاثی مجرد آن طیر است که به معنای
مرغ است، پس چرا در باب تفعل معنای فال بد زدن را میدهد؟ در جواب میگوییم: چون مردم غالبا با مرغ فال میزدند و لذا شوم دانستن چیزی را تطیر خواندند و همچنین به طوریکه گفتهاند بهره هر کسی را از شر، طائر او نامیدند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تطیّر»، ص۱۳۱.