تابوت (مفردات‌قرآن)

آیه شریفه درباره بنی‌اسرائیل است که از پیامبر خود خواستند ملکی (فرماندهی) بر آنان تعیین کند که با وی به جنگ روند پیامبرشان گفت: خدا طالوت را بر شما فرمانده کرده گفتند: او را قبول نداریم، خود از او لایق‌تریم.
از کریمه شریفه استفاده می‌شود که صندوقی در بنی‌اسرائیل بود و وجود آن مایه آرامش خاطر و سبب اطمینان قلبشان بود و در آن چیزهائی از موسی و‌ هارون به یادگار مانده بود بنا بر آنچه در مجمع البیان آمده: عرب آل فلان می‌گوید و خود شخص را اراده می‌کند و یا مراد موسی و هرون با خانواده آنهاست و نیز معلوم می‌شود که تابوت از بنی‌اسرائیل مفقود شده بود. (اَنْ یَاْتِیَکُمُ‌ التَّابُوتُ‌)
جمله‌ (تَحْمِلُهُ الْمَلائِکَةُ) چنان‌که گفته‌اند حال است از تابوت، بهتر است که از اتیان تابوت حال باشد یعنی: نشانه فرماندهی طالوت آن است که تابوت در حالی‌که ملائکه آن را حمل می‌کنند به سوی شما آید، آیه مابعد که می‌فهماند فرماندهی طالوت را پذیرفتند، مفید آن است که تابوت با آن حال به سوی بنی‌اسرائیل آمده است.
در المنار از اثبات این معجزه وحشت کرده و گوید: دو تا گاو که صندوق را از بعض بلاد فلسطینی‌ به سوی بنی‌اسرائیل می‌آوردند به الهام ملائکه آن را می‌آوردند. و از طبری از وهب بن منبّه نقل می‌کند که به دو گاو حامل تابوت، چهار ملک موکّل بودند و در کتب بنی‌اسرائیل هست که دو گاو قائد و سائق نداشتند.
بنی‌اسرائیل تاریخشان پر از اعجاز پیامبران است، پس چرا آیه را از ظاهرش براندازیم و اگر بگوییم ملائکه آوردند چه ضرر دارد و اگر المنار تفسیر را تا به قصّه ملکه سبا می‌رسانید درباره آمدن تخت ملکه، به واسطه اعمال قدرت آصف بن برخیا، که صریح قرآن است چه می‌گفت؟!!