بیمه اموال
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در بیمه
اموال، اموال
منقول مانند وسایل
حمل و نقل،
مال التجاره،
اثاث خانه و اموال
غیر منقول، مانند ساختمانها و تأسیسات در مقابل خطرها بیمه میشوند.
دریا،
هوا و
خشکی، محل وقوع خطر برای اموال هستند. لذا به اعتبار آنها، بیمه اموال را به سه قسم دریایی، هوایی و خشکی تقسیم نمودهاند.
در بیمه دریایی، خطرهایی که متوجه
وسائل نقلیه دریایی و محمولات آنها میباشد مورد پوشش بیمه قرار میگیرند. خطرهایی چون به گل نشستن کشتی،
تصادف دو کشتی،
طوفان دریایی، تصادم کشتی با
صخره، انداختن
کالا به
دریا برای سبکسازی کشتی و مانند آن از جمله مواردی هستند که میتوانند مورد
حمایت بیمه دریایی قرار گیرند.
همچنین کالاهای تجارتی، کارکنان کشتی و مسافران نیز میتوانند مشمول بیمه دریایی قرار گیرند.
در یک جمع بندی، خطرهای دریایی به سه دسته زیر تقسیم میشوند:
۱. خطرهای ناشی از عوامل طبیعی، مانند غرق شدن کشتی و گم شدن آن، به گل نشستن کشتی، تصادم دو کشتی، تصادم کشتی با
جسم شناور و
آتش سوزی.
۲. خطرهای ناشی از عمل کارکنان کشتی مانند سبک کردن کشتی با انداختن کالا در دریا و
تغییر اجباری مسیر کشتی.
۳. خسارت وارد شده از ناحیه اشخاص که از کارکنان کشتی نیستند، مانند خسارت ناشی از راهزنان دریایی،
دزدی، توقیف، ضبط و نگهداری کشتی.
امروزه با توجه به وسعت مبادلات بین المللی و اهمیت حمل و
نقل دریایی، بیمه دریایی، نقش بسیار مهمی در تضمین
رشد و توسعه
تجارت بینالمللی ایفا مینماید.
توسعه روز افزون
صنعت هواپیماسازی، خدمات هوایی و هوانوردی، در دهههای اخیر موجب افزایش مسافرتهای هوایی و حمل و
نقل کالا شده است. بالا بودن ارزش هواپیماها و مسئولیت مسافران هواپیما و جدی بودن خسارت ناشی از خطرات مربوط به آن، معرّف اهمیت جایگاه این رشته از بیمه میباشد. بیمه هوایی شامل بیمه بدنه
هواپیما، بیمه مسافران از
جرح و
فوت، بیمه بار ثبت شده و وسایل شخصی همراه مسافران از
زمان تحویل بار و ورود به هواپیما تا موقع پیاده شدن میباشد.
نظر به وسعت بهرهگیری
بشر از خشکی، دامنه بیمه خشکی بسیار گسترده است. بیمههایی چون بیمه بدنه اتومبیل، بیمه حوادث سرنشین، بیمه مسئولیت در برابر شخص ثالث، بیمه حوادث، بیمه باربری و حمل و
نقل زمینی، بیمه تمام خطر نصب، بیمه مسئولیت مدنی حرفهای پزشکان، بیمه خطرات
انفجار اتمی و بیمه محصولات کشاورزی از جمله بیمههای خشکی هستند.
بررسی مبانی بیمه در اسلام ص۶۰-۶۱.
