بیعه (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بیعَه (به فتح عین) از
واژگان قرآن کریم به معنای
معبد نصاری است و جمع آن
بِیَع (به کسر باء و فتح یاء) می‌باشدو
بیعَه به معبد نصاری (
کلیسا) گفته می‌شودو جمع آن بیع است.
چنان‌که
قاموس و
صحاح و
اقرب الموارد گفته است.
(وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فِیهَا اسْمُ اللَّهِ) (و اگر خداوند بعضى از مردم را بوسيله بعضى ديگر دفع نكند، ديرها، و معابد يهود و نصارى، و مساجدى كه نام خدا در آن بسيار برده مى‌شود، ويران مى‌گردد.)
صوامع جمع
صومعه است (دیر) و بیع جمع بیعه است (کلیسا) و این هر دو راجع به نصاری است،
صومعه برای راهبان و کلیسا برای دیگر نصاری.
در
مجمع البیان گوید گفته‌اند: بیع معابد نصاری است در شهرها و صوامع معبد آنهاست در کوه
ها و صحراها؛صلوات، کنشت‌های
یهود است.
طبرسی آورده گویند اصل آن صُلْوَة (بر وزن عروة) است در تعریب صلوة شده است، مساجد معبد مسلمین است.
امّا معنی آیه: نباید گفت ظاهر آیه، احترام و رسمیّت
صومعه
ها و کلیساها و کنشت
ها را هم‌طراز مساجد نشان می‌دهد! زیرا ظاهر آیه آنست: اگر جنگ نبود و
خدا بعضی را با بعضی دفع نمی‌کرد دشمنان
پیامبران و اعداء دین در هر عصر معابد را از بین برده و آثار پیامبران را محو می‌کردند. و از این آیه چنان‌که
المیزان گفته معلوم می‌شود که در شرایع گذشته فی الجمله دفاع بوده است هر چند کیفیّت آن معلوم نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «بیع»، ج۱، ص۲۵۴.
