• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صومعه (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: صومعه (مقالات مرتبط).

صومعه بنایی است با سری بلند و باریک که ترسایان مسیحی برای عبادت در آن عزلت می‌گزینند.
[۱] لسان العرب، واژه «صمع».




از آن در باب جهاد سخن گفته‌اند.


صومعه مفرد «صوامع» است که در قرآن کریم به صورت جمع به کار رفته است.


به جهت شباهت مناره به صومعه، در برخی روایات و کلمات فقها ، صومعه به معنای مناره نیز به کار رفته است. در روایتی استحباب شش رکعت نماز در مسجد منی در اصل صومعه وارد شده است،
[۳] کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۱۹.
فقیهان، مراد از اصل صومعه را پایین مناره و یا عمارت پایین آن دانسته‌اند.
[۶] مرآة العقول، ج۱۸، ص۲۱۲.



کراهت اذان گفتن در صومعه نیز در کلمات برخی از قدما آمده است. برخی، مراد از آن را مناره
[۹] البیان، ص۱۳۹.
و گروهی هر سطح بلند دانسته‌اند.
[۱۱] بحار الانوار، ج۸۴، ص۱۴۸.
برخی نیز احتمال داده‌اند که مراد از آن بنایی خاص غیر مناره یا خصوص همان صومعه نصارا باشد.
[۱۲] الفوائد الملیّة، ص۱۵۴.



راهبانی که در صومعه عزلت گزیده و خود را وقف عبادت کرده‌اند و به کار دیگری اشتغال ندارند، در صورت ناتوان بودن در جنگیدن و عدم تقویت فکری و نظری کفار در جنگ و خطرناک نبودن وجودشان برای مسلمانان ، کشته نمی‌شوند.


احداث صومعه در کشور اسلامی برای راهبان جایز نیست؛ اما صومعه‌هایی که از قدیم داشته‌اند، در دست‌شان باقی می‌ماند.


۱. لسان العرب، واژه «صمع».
۲. حج/سوره۲۲، آیه۴۰.    
۳. کلینی، الکافی، ج۴، ص۵۱۹.
۴. الحدائق الناضرة، ج۱۷، ص۳۳۲.    
۵. جواهر الکلام، ج۲۰، ص۴۴.    
۶. مرآة العقول، ج۱۸، ص۲۱۲.
۷. المبسوط، ج۱، ص۹۶.    
۸. تحریر الاحکام، ج۱، ص۲۲۶.    
۹. البیان، ص۱۳۹.
۱۰. جواهر الکلام، ج۹، ص۶۲.    
۱۱. بحار الانوار، ج۸۴، ص۱۴۸.
۱۲. الفوائد الملیّة، ص۱۵۴.
۱۳. مختلف الشیعة، ج۴، ص۳۹۲.    
۱۴. تحریر الاحکام، ج۲، ص۲۱۴ ۲۱۵.    
۱۵. تذکرة الفقهاء، ج۹، ص۳۴۰ ۳۴۱.    



فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۱۱۵، برگرفته از مقاله صومعه.    


رده‌های این صفحه : احکام ذمه | اهل کتاب | فقه




جعبه ابزار