امامصادق علیه‌السلام او را بعد از وفاتشتکریم کرده و به همنشینی وی در آخرت با پیامبر صلّی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و امیرمؤمنان علیه‌السلام اشاره کرده است. بحرالعلوم
[۱۷]ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج ۳، ص ۳۶۰ـ۳۶۱، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.
[۱۸]محمدامین بن محمدعلی کاظمی، هدایة‌المحدثین الی طریقة‌المحمدین، ص ۲۶، چاپ مهدی رجائی، قم ۱۴۰۵.
[۱۹]محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری، منتهی‌المقال فی احوال‌الرجال، ج ۲، ص ۱۷۵، قم ۱۴۱۶.
از او حدیث نقل کرده‌اند. در اسناد برخی از احادیث نام‌های کسانی چون ابن ابی عَمیر آمده که از بکیر نقل حدیث کرده‌اند، در حالی که از نظر زمانی بین آن‌ها فاصله زیادی وجود دارد. برخی رجال شناسان این اسناد را تصحیح و مورد اشتباه را روشن کرده‌اند.
[۲۰]ابوالقاسم خوئی، معجم رجال الحدیث، ج ۳، ص ۳۶۲، بیروت ۱۴۰۳/ ۱۹۸۳.
[۲۱]محمدتقی تستری، قاموس الرجال، ج ۲، ص ۳۸۶، قم ۱۴۱۰.
که از طریق مادر با آل‌طاهر نسبت داشت و بدین جهت همراه آنان به نیشابور رفت و پس از بازگشت آل‌طاهر از خراسان به کوفه برگشت. محل سکونت او در کوفه سال‌ها به عنوان محله شیعه نشین آل‌زراره معروف بود.
[۵۲]محمد بن حسن طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۸۱ـ۱۸۲، تهران (تاریخ مقدمه ۱۳۹۸).
وی مورد توجه حضرت امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف نیز بوده و توقیعاتی برای او صادر شده است. نواده ابوغالب، محمد بن عبیدالله بن احمد، نیز به ابوطاهر زراری معروف بوده و بعضاً در اسناد، احادیث او و محمد بن سلیمان را خلط کرده‌اند.
[۵۳]عبدالله مامقانی، تنقیح‌المقال فی علم‌الرجال، ج ۳، بخش ۱، ص ۲۲، چاپ سنگی نجف ۱۳۴۹ـ۱۳۵۲.
