• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بِید (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بِید (به کسر با) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای هلاکت است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص فناء و از بین رفتن دنیا، از این واژه استفاده نموده است.
این واژه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



بِید (به کسر با) به معنای هلاکت، آمده است.
چنان‌که گفته می‌شود: «بادَ یَبیدُ بیداََ: هَلَکَ.»


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - بائِدَةٌ - خطبه ۱۱۰ (دنیا)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با فانی بودن دنیا فرموده است:
«غَرّارَةٌ ضَرّارَةٌ، حائِلَةٌ زائِلَةٌ، نافِدَةٌ بائِدَةٌ، أَكّالَةٌ غَوّالَةٌ.»
«دنیا فریبنده است و ضرر رسان، متغیر است و زایل شونده، تمام شدنی است و فانی شونده، خورنده است و هلاک کننده.»


این واژه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ص۱۵۲.    
۲. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۱۸.    
۳. فیومی، أحمد بن محمد، المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر للرافعی، ج۱، ص۶۸.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۲۵۳، خطبه ۱۱۰.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ص۲۱۶، خطبه ۱۰۹.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۶۴، خطبه ۱۱۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۴۳، خطبه ۱۱۱.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۴۷.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۵۱.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیر المومنین(ع)، ج۵، ص۲۴.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۱۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۲۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بید»، ص۱۶۳.    






جعبه ابزار